Ik creëer een thuis


 Ik creëer een thuis voor mezelf in mezelf.

Een schuilplaats van goedheid waar alles wordt vergeven, waar alles is toegestaan - een rustig stukje zonlicht dat zich zonder haast verspreidt.
Waar alles wat verbannen en begraven is wordt verwelkomd, gesproken, beluisterd - losgelaten.
Een wildvriendelijke plek die ik als de mijne kan claimen. Ik strek mijn armen uit voor mijn hele zelf - vooral voor de angstige, de gebrekkige, de uiteenvallende, de onvoltooide delen, wetende dat elk zaadje en elk onkruid, elke regendruppel de grond heeft verrijkt.
Ik steek een kaars aan, schenk een warme kop thee in, verzamel me rond de warmte van mijn eigen laaiende vuur. Ik zal huilen als ik dat wil, omdat ik weet dat deze vlam door elk waargenomen probleem, elk voorgeschreven perfectionisme, elke leugenachtige beperking, elke zwaarte heen zal branden.
Ik creëer een thuis in mezelf waar genade bloeit in grote en glorieuze overvloed, een oase van vriendelijkheid waar
Alle ware dingen zullen groeien.
Ik fluister een halleluja tegen de vriendelijke hemel.
Kijk nu hoe ik opbloei.
Julia Fehrenbacher
Afbeelding: Pinterest

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster