Ik sta op het punt om golven te maken


Ik sta op het punt om golven te maken.
Ik heb te lang doorgebracht waar ik niet thuishoor,
Ik vind mezelf naast de oceaan, om het allemaal weg te spoelen.
Losjes dragende overblijfselen van een persoonlijkheid gemaakt uit ervaringen die ik niet eens heb gekozen – zoals een ketting die elke ochtend plichtsgetrouw vastgemaakt wordt.
Mochten de kralen rommelig op de kust komen, worden ze geclaimd en in ƩƩn keer vrijgelaten. Het lot onbekend. Ik lach.
De waterbubbels om mijn voeten, die me verder zinken in de zeebodem, verankeren me, terwijl ik zwaai met de welkome aantrekkingskracht naar de uitgestrektheid.
Ik heb rollen gespeeld die ik allang ontgroeid ben en knikte afspraken, ondersteund door zachte tonen.
Nu, iets diepers roept, om los te zijn en vrij te zijn, onthult de ware versie van mij.
Betoverd door de gulatie, de volheid van de cyclus die stijgt en breekt, kietelt mijn ziel.
Levend in de ruimheid, mogelijkheden doorbrengen met beloftes.
De zon schijnt door en ik verbind me ertoe om in mijn licht te staan.
Ik ben niet geboren om erbij te horen, maar om door te groeien en door alles te stralen.
Laten we golven maken.
~ Lisa Jayne
Sacred Devine Feminine
Dankbaarheid aan onbekende kunstenaar

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster