Ik was bang om alleen te zijn
Ik was bang om alleen te zijn,
totdat ik leerde
om van mijzelf te houden.
Ik was bang om te falen,
totdat ik realiseerde
als ik niets probeer.
Ik was bang voor succes,
totdat ik realiseerde
dat ik het gewoon moet proberen
om tevreden met mijzelf te zijn.
Ik was bang voor iemands mening,
totdat ik leerde dat mensen altijd
wel een mening over me hebben.
Ik was bang voor afwijzing,
totdat ik leerde om vertrouwen
in mijzelf te hebben.
Ik was bang voor pijn,
totdat ik leerde dat dat nodig is
om te kunnen groeien.
Ik was bang voor de waarheid,
totdat ik de lelijkheid
van liegen zag.
Ik was bang voor het leven,
totdat ik haar
schoonheid ervoer.
Ik was bang voor de dood,
totdat ik me realiseerde
dat het geen einde is,
maar een begin.
Ik was bang voor mijn lot,
totdat ik me realiseerde
dat ik de kracht bezit,
om mijn leven te veranderen.
Ik was bang voor haat,
totdat ik zag dat het niets meer is
dan onwetendheid.
Ik was bang voor liefde,
totdat het mijn hart raakte
en het donker liet verdwijnen
in eindeloos zonnige dagen.
Ik was bang voor spot,
totdat ik leerde
om om mijzelf te lachen.
Ik was bang om ouder te worden,
totdat ik me realiseerde
dat ik elke dag meer wijsheid krijg.
Ik was bang voor de toekomst,
totdat ik me realiseerde
dat het leven steeds beter wordt.
Ik was bang voor het verleden,
totdat ik me realiseerde
dat het mij niet langer pijn kan doen.
Ik was bang voor het donker,
totdat ik de schoonheid
van het licht van de sterren zag.
Ik was bang voor het licht,
totdat ik leerde dat de waarheid
me kracht geeft.
Ik was bang voor verandering,
totdat ik zag dat zelfs
een beeldschone vlinder
een metamorfose moet ondergaan
voordat ze kan vliegen.
Bron: onbekend
Reacties
Een reactie posten