Heb je er ooit over nagedacht...
Heb je er ooit over nagedacht...
Over 100 jaar, bijvoorbeeld in het jaar 2123, worden we allemaal begraven bij onze familie en vrienden.
Vreemdelingen zullen in onze huizen wonen waar we zo hard voor hebben gevochten om ze te bouwen, ze zullen alles bezitten wat we vandaag hebben.
Al onze bezittingen zullen onbekend en ongeboren zijn, inclusief de auto waaraan we een fortuin hebben uitgegeven, die waarschijnlijk schroot zal zijn, in het beste geval in handen van een onbekende verzamelaar.
Onze nakomelingen zullen weinig of geen kennis hebben van wie we waren, zullen zich ons ook niet herinneren. .
Hoeveel van ons kennen de vader van onze grootvader? Nadat we sterven, zullen we nog een paar jaar herinnerd worden, daarna zijn we gewoon een portret op iemands boekenplank, een paar jaar later zullen ons verhaal, onze foto's en acties verdwijnen in de vergetelheid van de geschiedenis.
We zullen niet eens herinneringen zijn.
Als we op een dag zouden pauzeren om deze vragen te analyseren, zouden we misschien begrijpen hoe onwetend en zwak de droom was om iets te bereiken.
Als we er maar over konden nadenken, zouden onze benaderingen, onze gedachten zeker veranderen, we zouden andere mensen zijn.
Steeds meer hebben, geen tijd hebben voor wat echt waardevol is in dit leven.
Ik zou dat allemaal veranderen om te leven en te genieten van de wandelingen die ik nooit maakte, die knuffels die ik niet gaf, die kusjes voor onze kinderen en onze dierbaren, de grappen waar we geen tijd voor hadden.
Dit zouden zeker de mooiste momenten zijn om te onthouden, ze zouden tenslotte ons leven met vreugde vullen.
En dat is wat we dag in dag uit verspillen aan hebzucht, hebzucht en intolerantie...
Bron: Ich werde Dich immer in meinem Herzen tragen
Reacties
Een reactie posten