SIREN: Seizoen 1

Als een eeuwige thalassofoob (bang voor de diepblauwe zee), presenteerde Siren me een angstaanjagend landschap van wezens uit onbekende omgevingen, wiens instincten meer gevreesd moeten worden dan de Grote Witte. Echter, deze zelfde huiveringwekkende voorbodes van de dood stellen het publiek in staat zich op menselijk niveau met hen in te leven. Ik heb veel respect voor Sibongile Mllambo en Eline Powell, die Donna en Ryn respectvol spelen. Ze doen opmerkelijk werk door het 'buitenaardse' van hun soort uit te beelden. Personages demonstreren die zowel naïef als roofzuchtig zijn vanwege hun positie in de hiërarchie van de natuur, getuigt van hun vaardigheden als actrices. Maar wat dit seizoen een snelle binge-sessie waard maakt, is hoe dicht het verhaal bij het verstoren komt.

Siren volgt mariene biologen Maddie Bishop (Fola Evans-Akingbola) en Ben Pownall (Alex Roe) terwijl ze ontdekken dat hun stad een intiem gruwelijke band heeft met echte zeemeerminnen. Met hun familie en vrienden dichtbij, zien we ze vechten tegen een militaire samenzwering, wraakacties en duistere geheimen die iedereen van wie ze houden dreigen te schaden. Met de hulp van hun nieuwe en mysterieuze vriend Ryn hopen ze elkaar beter te begrijpen en tegelijkertijd degenen af ​​te weren die de zeemeerminnen kwaad willen doen.

Dit eerste seizoen verraste me, want hoewel het duidelijk beperkt was door het budget van hun netwerk en de "gezinsvriendelijke" sfeer, was het gewelddadig, ongemakkelijk en ronduit griezelig. Er waren bottenbrekende transformatiescènes, gedwongen laboratoriumexperimenten en een aanranding die snel gerechtigheid vond. Dit alles is niet iets waarvan ik had gedacht dat het tijdslots zou delen met The Fosters of Pretty Little Liars. Niet dat deze andere shows geen zeer belangrijke en vaak moeilijke onderwerpen behandelen, maar Siren verkent zeker thema's die veel donkerder en soms een beetje chaotisch zijn dan de meest recente Freeform-producten. Genoemde thema's zijn soms moeilijk onder ogen te zien.

De vechtscènes waren een beetje goedkoop, moet ik toegeven, en de montage en het acteerwerk waren niet SPECTACULAIR. Siren maakt het echter goed met zijn pure wil om je bang te maken. Het is geen show die ik op dit moment gemakkelijk kan vergelijken met iets anders op televisie. De dichtstbijzijnde dingen die ik kan bedenken zijn Fringe en The X-Files. Als die sci-fi-shows iets voor jou zijn, wil je misschien een kijkje nemen bij Siren.

Ik kijk uit naar seizoen 2 waarin ik hopelijk de oorsprong van zeemeerminnen verken; het versterken van de actie kan ook geen kwaad (als ze erin slagen om de gevechtsbewerkingen op te lossen). Ik ben niet bijzonder geïnteresseerd in het investeren van tijd in "Algemeen ziekenhuis, maar met vismensen", weet je? Minder drama, meer thriller graag.

Seizoen 1 van Siren is uit en klaar om nu te binge op Freeform