Waar je hart de taal van de stilte leert

 Waar je hart de taal van de stilte leert

Je hoeft geen scherm te openen,
geen notificaties te volgen,
want de echte signalen zijn te vinden in het groen:
verbinding die dieper gaat dan woorden.

Tussen oude stammen en zachte mosbedden
fluistert de wind zijn geheimen,
en zonnestralen schilderen een pad van licht
dat je terugbrengt naar jezelf.

Elke stap in het zachte blad,
elke adem die de frisse lucht vult,
herinnert je aan wie je werkelijk bent.
Hier is geen haast, geen ruis —
alleen jij, aanwezig en volledig.

De natuur geneest door aandacht,
door aanraking en aanwezigheid,
niet door uitleg of theorie.

Als je voelt dat je jezelf even kwijt bent,
raak een boom aan, voel de eeuwen die in hem leven.
De aarde draagt je zacht,
het heelal luistert,
en je hart fluistert terug in zijn eigen taal.

Soms is loslaten niet verliezen,
maar terugvinden.
En juist daar, waar de wereld even stilvalt,
ontdek je de verbinding die altijd al bij je was —
met jezelf, met de aarde,
en met alles dat ademhaalt.

Luister goed: de stilte spreekt altijd,
je hoeft alleen maar te luisteren.

— Een nieuwe blik op het pad van de ziel