In de Schaduw van het Leven

 In de Schaduw van het Leven

Er is een storm in mij,
een zee die nooit stilvalt,
golven van verlangen en twijfel,
een roep die door de nacht klinkt.

Ik loop op de rand van dromen,
zoekend naar iets wat blijft,
een licht dat niet dooft,
een stem die mij begrijpt.

Soms breek ik open,
laat ik tranen stromen als regen,
want alleen door kwetsbaarheid
vind ik mijn ware kracht.

De wereld draait, en ik dans mee,
met benen die moe zijn maar niet stoppen,
want het leven is een lied,
en ik wil elke noot voelen.

Verbinding is de taal van mijn ziel,
een taal zonder woorden,
die spreekt in blikken, aanraking,
en in het stil zijn samen.

Hier, in dit moment,
ben ik helemaal thuis,
met al mijn fouten,
mijn dromen en mijn moed.

Want misschien is het niet het einde,
maar het begin van alles,
een nieuwe adem,
een open hart.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster