Bomen Boodschap

 Lief mens, jij kunt jezelf dragen. Wat er ook gebeurt. Jij kunt jezelf dragen in alles wat er op je afkomt. Dat is telkens weer waar je naartoe terug kunt keren als je even niet meer weet hoe het zit of hoe het moet. Weer terug naar jou en voelen. Laat maar door je heen gaan en voel hoe stevig je staat en hoe krachtig jij jezelf kunt dragen in alles wat het leven je biedt aan uitdagingen. Welke stap je ook gaat nemen, jij bent bij jou. En hoe meer je dat gaat voelen, hoe minder de verwarring invloed heeft op jou en hoe helderder jij de wereld in blijft kijken.

Uiteindelijk gaat het om wat er in het hart zit. Wat leeft daar? Welke herinneringen vullen de kamer van jouw mooie hart? Waar voel jij je vrij en waar niet? Wat voelt fijn en wat niet? Je hebt een hele lange tijd op je hoofd moeten vertrouwen omdat het niet anders kon, maar de fluisteringen van jouw hart zijn altijd gebleven. Ergens heb je ze gehoord. Als een zachte bries door je lijf. Maar je herkende het niet altijd. Je was vergeten hoe het zat, tot het moment dat je er niet meer omheen kon, en deze momenten komen steeds vaker voor. Je kunt niet meer negeren wat je weet in jouw hart. Je kunt niet ontkennen wie je bent en waar je wilt zijn. Wat klopt voor jou. En daarin heb je opnieuw kennisgemaakt met jou, om te voelen dat er altijd een bodem is. Je hoeft het niet alleen te doen, lief mens. Want er zijn er meer zoals jij. Je had alleen nodig om te leren (in)zien dat jij jezelf nooit (meer) hoeft te vertalen om de leegte van de ander op te vullen.