ECHTE VERBINDING IS MOEITELOOS
ECHTE VERBINDING IS MOEITELOOS
“De waarheid is - echte verbinding is gemak. Het is vrede. Als je het vindt, weet je het. Je zult je gezien voelen, je zult het gevoel hebben dat je naar jezelf wordt teruggespiegeld, alsof je de schaduw van je eigen hart ontdekt in een ander mens.
Langzaam, door van de juiste mensen te houden, zul je gaan beseffen dat de mensen die voor jou bedoeld zijn in deze wereld je niet zullen uitputten, of je uithollen, of je het gevoel geven dat je moeilijk lief te hebben bent. Langzaam zul je beseffen dat je de dingen in dit leven die pijn doen niet hoeft te romantiseren. Je hoeft niet naar het vuur te rennen. Liefde hoeft niet als een gevecht te voelen, hoeft niet als een gevecht te voelen, hoeft niet te verwonden.
Langzaam leer je hoe je je armen moet neerleggen. Hoe je weg kunt lopen van degenen die alleen maar in tweeën van je zullen houden. Langzaam zul je leren dat je niet van iemand kunt houden om van je te houden, of klaar te zijn, als ze dat niet zijn. Je kunt niet van iemand houden in hun potentieel. Je kunt hun handen niet om je hart sluiten als ze het zelf niet willen vasthouden. Je moet ze laten gaan. Je moet je concentreren op de mensen in je leven die je weer thuisbrengen bij jezelf. Je moet je concentreren op het opkomen voor dat soort verbinding, op het eren van die kalmte, want die bestaat. Het bestaat.
En ik hoop dat je daarop leert vertrouwen, want als je het tegenkomt, als je het uiteindelijk ervaart; het voelt alsof je voor een deur staat waar je eindelijk de sleutels van hebt. Je stapt er gemakkelijk in. U hoeft niet door uw jaszak te rommelen om de juiste weg naar binnen te vinden. U hoeft niet wanhopig in uw tas te reiken om het toegangspunt te ontdekken. Je slaat niet langer met je vuisten tegen de deur, vragend om binnen te worden uitgenodigd. Je loopt door. Geluidloos. Zacht. Opluchting overspoelt je. Je doet je schoenen uit. Je jas hang je in de kast. Je zet een pot koffie op. Je bent thuis. Je bent thuis."
“De waarheid is - echte verbinding is gemak. Het is vrede. Als je het vindt, weet je het. Je zult je gezien voelen, je zult het gevoel hebben dat je naar jezelf wordt teruggespiegeld, alsof je de schaduw van je eigen hart ontdekt in een ander mens.
Langzaam, door van de juiste mensen te houden, zul je gaan beseffen dat de mensen die voor jou bedoeld zijn in deze wereld je niet zullen uitputten, of je uithollen, of je het gevoel geven dat je moeilijk lief te hebben bent. Langzaam zul je beseffen dat je de dingen in dit leven die pijn doen niet hoeft te romantiseren. Je hoeft niet naar het vuur te rennen. Liefde hoeft niet als een gevecht te voelen, hoeft niet als een gevecht te voelen, hoeft niet te verwonden.
Langzaam leer je hoe je je armen moet neerleggen. Hoe je weg kunt lopen van degenen die alleen maar in tweeën van je zullen houden. Langzaam zul je leren dat je niet van iemand kunt houden om van je te houden, of klaar te zijn, als ze dat niet zijn. Je kunt niet van iemand houden in hun potentieel. Je kunt hun handen niet om je hart sluiten als ze het zelf niet willen vasthouden. Je moet ze laten gaan. Je moet je concentreren op de mensen in je leven die je weer thuisbrengen bij jezelf. Je moet je concentreren op het opkomen voor dat soort verbinding, op het eren van die kalmte, want die bestaat. Het bestaat.
En ik hoop dat je daarop leert vertrouwen, want als je het tegenkomt, als je het uiteindelijk ervaart; het voelt alsof je voor een deur staat waar je eindelijk de sleutels van hebt. Je stapt er gemakkelijk in. U hoeft niet door uw jaszak te rommelen om de juiste weg naar binnen te vinden. U hoeft niet wanhopig in uw tas te reiken om het toegangspunt te ontdekken. Je slaat niet langer met je vuisten tegen de deur, vragend om binnen te worden uitgenodigd. Je loopt door. Geluidloos. Zacht. Opluchting overspoelt je. Je doet je schoenen uit. Je jas hang je in de kast. Je zet een pot koffie op. Je bent thuis. Je bent thuis."
Woorden: Bianca Sparacino
Reacties
Een reactie posten