3 Kaartlegging

Kaart 1: WIMBLE
De zon, de hemel, het blauw boven de bergen en de heerlijk rozegouden wolken. Het bos, Het ruisen van het bos. Een zacht windje doet de droge bladeren van enkele bomen ritselen. In de lucht het gezoem van ontelbare insecten. Het gezang en getjilp van de vogels. Een buizerd in duikvlucht. De geur van kruiden en natte aarde. Vlakbij ruist een beekje. Dat is het universum, dat ben jij, dat zijn wij samen.

Maak je geen zorgen

Wat gaat er schuil achter je haast om de toekomst te bereiken? Vaak zit achter drang om hard te lopen de opzet om niet naar de zin van het leven te hoeven vragen. Soms openbaart de toekomst die jij voor je ziet zich als een drogbeeld, waaraan je kunt zien dat je een illusie nagejaagd hebt. Waar is je eerdere zorgeloosheid gebleven? Of zeg je tegen jezelf, dat je geen tijd meer hebt voor zulke 'kinderachtige dingen'? Alleen die tijd is verloren tijd, waarin we onze ziel niet de ruimte laten om van het geschenk van het leven te genieten. Een leven dat uitgedrukt wordt in vreugde, schoonheid en liefde. Een prachtig leven, ondanks alles. Een leven, waarin de ziel besloten heeft dat te erkennen, want ze wil vrij zijn.

Kaart 2: STREAM
Watergeesten, kom en vertel mij jullie verhalen. Moge de zilveren klank van jullie lach mijn hart vrolijkheid brengen. Mogen de blonde, glanzende lokken, die om jullie hoofd golven de tranen drogen van verdriet.

Liefde

Als je liefhebt, is het misschien het moeilijkst te begrijpen. Wel dat je kunt geven zonder iets kwijt te raken, en dat je de grenzen kunt overwinnen die je gevoelens je stellen, en die wij vaak verwarren met liefde. Elke keer dat wij geraakt worden door haar kracht, beginnen er allerlei gevoelens te werken. Liefde is de drijvende kracht, die ons doet voortgaan in het leven, ons inspireert, en de motivatie voor ons handelen. Liefde is 'iets', dat we stap voor stap kunnen leren, en geleidelijk op een hoger niveau kunnen brengen, wanneer we met name die gevoelens leren vormen, kneden, die zo dicht bij onze zintuigen liggen. Wanneer we merken dat we van iemand houden, gaan we gelijk onbewust met die iemand om alsof we aanspraak op hem of haar kunnen maken. Eigenlijk doen we dit waarschijnlijk om al datgene wat deze liefde voor ons betekent niet te verliezen. In elk soort van relatie, ongeacht of wij dat de plaats hebben van vader, moeder, kind, geliefde, vriend, echtgenoot, worden we vaak overweldigd door allerlei gevoelens, die in ons opkomen als we bang zijn om iets te verliezen of als we de blijdschap kwijtraken, die zachte euforie van de verliefde ziel, die ons vleugels geeft. Om zeker te kunnen zijn, proberen we dan iets te bezitten, wat we niet kunnen bezitten., Zo worden we zonder het te willen slachtoffer van onze eigen gevoelens. En telkens weer leren we door het lijden: we ontdekken dan meer over de liefde en over onszelf. we kunnen leren ons eigen wezen, dat altijd groeiende is, te observeren, terwijl de liefde stukje bij beetje groter wordt, en ons vermogen om lief te hebben alle grenzen overstijgt en een vreugde bereikt, die anders is dan we ooit gekend hebben. En die vreugde omarmt degene die we liefhebben op zielsniveau, daar waar de vrijheid van geest intuïtief duidelijk zichtbaar is. We kunnen dus niets ander doen dan degene die we liefhebben te overstelpen met een grote, mooie en schone liefde. Deze kunnen we nooit verliezen, omdat die de grenzen van de tijd overschrijdt.

Kaart 3: SPINDLE-SHANKS
Bemin en adem langzaam, diep en vol vreugde het leven in.

Geluk

De droom van geluk is het eeuwige drogbeeld van een mens, die zich verliest in voortdurende ontevredenheid. Waarschijnlijk weet hij niet eens wat geluk is, en dus ook niet waarnaar hij moet zoeken, en toch zoekt hij er onophoudelijk naar. Misschien komt hete door zijn hele diepe en onzichtbare heimwee, dat hij nooit tevreden is, en met zorg naar de toekomst kijkt. Het heimwee van de ziel om zich met de bron te verenigen, met de hoogste vreugde, die hem geschapen heeft. Waarschijnlijk moet de mens eerst uit deze droom ontwaken, om het bewustzijn over zijn werkelijkheid terug te vinden. Die ligt achter de bevrediging van de zintuigen, die zich overgeven aan vluchtige genoegens. Pas als de mens in elk moment een subtiel genoegen kan vinden, zal hij weten dat er geen scheiding bestaat. Dat in elk van die momenten de eeuwigheid zich voortdurend manifesteert. en dat in elk van die momenten de essentie ligt van de gezamenlijke manifestatie. Pas dan zal hij het geluk leren kennen.