In de ritmische dans

 In de ritmische dans van uit elkaar vallen en alles bij elkaar houden, bestaat een cyclus van integratie en desintegratie, chaos en saamhorigheid, stilte en rust.

Net zoals de enorme krachten die spelen in de oceaan, sterren, zon en maan, stroomt liefde door je heen, reinigt alles wat niet heel is en bereidt je voor op de mysteries die voor je liggen.

Maar de aard van wat hierna komt wordt altijd verhuld in het onbekende, waarbij je vooraf aan conceptueel begrip ontgaat.

Bij nader onderzoek realiseert men zich dat het begrip 'uit elkaar vallen' bedrieglijk is, want men was vanaf het begin nooit echt 'samen'.

Jij bent de uitgebreide ruimte waarin 'samen' en 'apart' sierlijk dansen binnen de rijken van tijd en ruimte. Het is cruciaal om je ware essentie niet te vergeten.

Mocht je te veel geïdentificeerd raken met het proces van uit elkaar vallen, riskeer je desintegratie en verlies je contact met de stralende kern in je.

Dit sluit je af van de ontplooiende wijsheid die inherent is aan je somatische ervaring. In deze staat, zou je de inherente intelligentie en creativiteit in je over het hoofd kunnen zien, omdat je per ongeluk gelooft. Maar als de duisternis een toevluchtsoord vindt, schijnt het feller dan duizend zonnen.

Aan de andere kant, als je je te stevig vastklampt om het allemaal bij elkaar te houden, verbreek je de banden met kwetsbaarheid en keer je af van de wilde realiteit die je hart op elk moment kan breken

Vergeet dat door gebrokenheid, je gaven de wereld in stromen. Elke scheur in je hart wordt een verlichte poort waardoor de poëzie van je leven stroomt.

Te midden van het uit elkaar vallen en het bij elkaar houden ligt de geheime plek.

Blijf daar, want het is in deze ruimte waar licht en donker samenkomen, waar integratie en desintegratie samensmelten in een eenheid van liefde.

Hier verweven de maan- en zonnekrachten en weven de heilige deeltjes van de wereld samen.

Katie Kamara