Dag Boodschap


In jou huist er nog een gevoel. Een gevoel van "wat ben ik waard". Al kun je met jouw mooie hoofd wel duizenden redenen bedenken waarom je het waard zou zijn, dan nog is dit niet wat in het diepste van jouw lijf schuilgaat. Als je heel eerlijk kijkt en voelt, is er altijd diep in jou dat stemmetje dat iets anders zegt. en dat is logisch. Want wanneer je vooral opgegroeid bent in een wereld die vooral zichzelf als prioriteit heeft gezien is dat kleine stemmetje er als vanzelf ingeslopen. De manier hoe er tegen je gesproken is, tegen je gedaan is, met je omgegaan is heeft allemaal invloed op dat wat zich zo diep in jou heeft geworteld. Ondanks dat je ook zo goed die andere kant kent. En de eerste stap is niet meer strijden tegen dat diepe gevoel maar het simpelweg aankijken. Dit leeft er OOK in jou en wat als alles naast elkaar zou kunnen bestaan?

Je voelt je nog verstrikt in allerlei gevoelens van verantwoordelijkheid naar de ander toe. Juist die ander die daar zelf een ander perspectief op nahoudt. Het laat je zien hoe de identificatie met deze stroming nog in jou gevestigd is. De waarde en de afhankelijkheid die je geeft en hebt aan deze stroming. Een stroming die vooral gericht is op zichzelf. Vooral op zichzelf. Het laat je heel mooi zien waar de verwarring zich nog in jou bevindt. Waar de afsplitsing zich toont. De afsplitsing waarin je de ander boven jezelf plaats. Waarin je de waarde van de ander belangrijker maakt dan die van jou. Waarin je dezelfde beweging maakt die je moest maken toen je nog te klein was om het anders te doen. In alles spiegelt het leven je simpelweg alleen maar waar jij bent op dat moment bij jou. Of niet bij jou. Het leert je niets anders dan waar jij bent, waar jij nog in gelooft. Juist dit stuk, wat zo verweven is met liefde en waardering, dat is een diep stuk. En al weet je hoofd het nog zo mooi te vertellen, het is de impuls van jouw systeem die de weg bepaalt in dit. En eigenlijk is het simpeler dan je denkt lief mens, want alles wat je hoeft te doen is alleen maar te zien. Te voelen wat je doet en zacht te zijn. Zo zacht. Want in ons huist een zachtheid die we nog niet zo goed kennen in deze wereld maar die maar al te graag tot uiting wil komen. En dit alles begint bij jou. Want alleen jij kan die zachtheid in jezelf zo diep aanraken zoals niemand anders dan kan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final