Maria de Hohenzollern-Sigmaringen

 Maria de Hohenzollern-Sigmaringen werd geboren op 17 november 1845 in het kasteel Sigmaringen, afkomstig uit een familie met sterke banden in de Europese politiek en koninklijk leven. Haar vader Carlos Antonio de Hohenzollern-Sigmaringen en zijn moeder Josefina de Baden gaven hem een opleiding en een leven omringd door invloed en macht.

Maria was van jongs af aan ondergedompeld in een omgeving van belangrijke politieke veranderingen. In 1849 gaf haar familie de soevereiniteit van het vorstendom Hohenzollern-Sigmaringen af aan de koningen van Pruisen, wat een verandering in het lot van haar koninklijk huis markeerde. Deze daad veranderde niet alleen de politieke structuur van de regio, maar herdefinieerde ook de rol van haar familie in de Europese aristocratie.

In 1867 verenigde Maria haar leven met dat van Filips van België, graaf van Vlaanderen en zoon van koning Leopold I van België. Dit huwelijk was niet alleen een verbond van liefde, maar ook een strategische alliantie die de banden tussen de koninklijke huizen van Hohenzollern en België versterkte. Samen kregen ze vijf kinderen, waaronder Alberto I, die later koning van België zou worden.

Maria was niet alleen getuige van de politieke evolutie van haar tijd, maar droeg ook bij aan de vorming van toekomstige leiders. Als moeder van koning Albert I van België beïnvloedde ze de opvoeding en ontwikkeling van een vorst die een cruciale rol zou spelen in de geschiedenis van haar land. Daarnaast trouwden zijn andere kinderen ook in koninklijke families, waardoor hun nalatenschap over heel Europa werd uitgebreid.

Prinses Mary overleed op 26 november 1912 in het Koninklijk Kasteel van Laken. Haar leven en nalatenschap blijven herinnerd worden door haar nakomelingen, waaronder figuren als koningen Albert II en Boudewijn van België, groothertog Hendrik van Luxemburg en Victor Manuel van Saboya, hoofd van het Italiaanse koningshuis.