Alfons III van Aragón
Alfons III van Aragón, de bijnaam Liberaal of Franco, regeerde tussen 1285 en 1291 over de Kroon van Aragón, Valencia en het graafschap Barcelona. Zijn regering, hoewel kort, werd gekenmerkt door territoriale uitbreiding, consolidatie van koninklijke macht en het zoeken naar strategische allianties.
In 1285, na de dood van Peter III, erfde Alfonso de Kroon van Aragon. Zijn heerschappij begon met een belangrijke uitdaging: de verovering van het Koninkrijk Mallorca, geregeerd door zijn oom Jaime II. Na een korte oorlog slaagde Alfonso erin om Mallorca en Ibiza in 1286 te veroveren, waardoor de Balearen onder de Kroon van Aragon verenigde.
Voorbij Mallorca ging Alfonso III ook aan andere militaire bedrijven. In 1287 veroverde hij Menorca en voltooide de herovering van de Balearen. Daarnaast kwam hij tussenbeide in de kruistocht tegen de Kroon van Aragon, en leidde een expeditie naar Afrikaanse landen ter ondersteuning van zijn broer Jaime II van Sicilië.
In het interne rijk richtte Alfonso III zich op het versterken van de koninklijke macht. Hij verleende privileges aan de adel in ruil voor zijn loyaliteit, en zocht ook de steun van steden en dorpen. Daarnaast hervormde het het openbaar bestuur en bevorderde het de codificatie van het recht.
Alfons III, zich bewust van het belang van internationale betrekkingen, sloot strategische allianties met andere Europese koninkrijken. Hij trouwde met Eleonora van Engeland, dochter van koning Eduard I, en sloot ook afspraken met Frankrijk en de paus.
Helaas werd het bewind van Alfons III afgekapt door een vroegtijdige dood in 1291 op 25-jarige leeftijd. Ondanks zijn korte heerschappij liet hij een blijvende nalatenschap na, door het uitbreiden van de gebieden van de Kroon van Aragon, het consolideren van de koninklijke macht.
Reacties
Een reactie posten