Sicak Kafa (2022) Review

 Een epidemie die zich verspreidt via taal en spraak neemt de wereld over, maar voormalig taalkundige Murat Siyavus is op mysterieuze wijze de enige die onaangetast blijft. Hij wordt gedwongen zijn veilige zone te verlaten en te vluchten naar de vlammen en ruïnes van Istanbul waar hij op zoek gaat naar het geheim van de "hete schedel", een blijvend merkteken van de ziekte.

Ik wist eerst niet goed wat ik moest verwachten, want ik verwachtte een andere variant van het typische verhaal over een post-pandemische apocalyps. In plaats daarvan bleek Hot Skull een slimme en vermakelijke serie te zijn waar ik blij om ben dat ik hem niet over het hoofd heb gezien.
Het uitgangspunt is nogal nieuw: een virus tast de spraak- en verbale begripscentra in onze hersenen aan, en het verspreidt zich via de spraak van geïnfecteerde mensen. Als gevolg hiervan moeten mensen een koptelefoon of oordopjes dragen, en worden geïnfecteerde mensen in quarantaine geplaatst in afgesloten zones, waar de rijken en de armen netjes gescheiden worden om een ​​nieuwe afschuwelijke sociale norm te bereiken.
Maar wat gebeurt er als iemand immuniteit bereikt? Zal de instelling die haar macht ontleent aan de nieuwe sociale structuur er een einde aan willen maken? Het is een zeer slimme en duistere analogie en een sociaal commentaar op de Covid-19-pandemie, en de volksgezondheid en politieke waanzin die daar wereldwijd uit voortvloeiden, waarbij onze mensenrechten werden opgeofferd voor het vermeende algemeen belang. Maar wie is er echt vrij? Wie woont er in de zwaar bewaakte ziektevrije zones, of erbuiten, in de onbewaakte zones? Het is een zeer realistisch en vooruitziend dystopisch scenario dat niet te maken heeft met de cliché van de doodlopende opwarming van de aarde/klimaatverandering.
Dit is een Turkse productie, en zoals alle buitenlandse series zou je hem in de originele versie met ondertiteling moeten bekijken. De acteerprestaties zijn over het algemeen goed, hoewel het talent misschien wat wisselend is, maar Osman Sonant is hoe dan ook uitstekend. Het verhaal heeft een goed tempo, maar zakt tegen het einde wat in, waar het misschien wat te prekerig wordt en de sociale analogie wat overdreven is, maar het verhaal bouwt zich prima op voor een vervolg in een tweede seizoen, alleen volgens social media komt die er niet wat ik wel jammer vindt, want het is een einde met een clifhanger. maar goed dat is natuurlijk netflix weer, je vindt een serie goed en hoppa je krijgt geen vervolg meer of het wordt niet op de stream gezet. Begin Netflix spuugzat te worden op deze manier
Ik was positief verrast door het feit dat een Turkse serie mijn aandacht zo expressief trok dat ik het hele eerste seizoen in slechts twee dagen heb uitgekeken.