The Fortress (2024) Review

 

The Fortress (2024)

Alternatieve titel(s): Festning Norge

In 2037 genieten de inwoners van Noorwegen van een beschut leven in een zelfvoorzienend Scandinavisch paradijs. Maar wanneer er een dodelijke pandemie uitbreekt, realiseren ze zich al snel dat de muur die hen zou moeten beschermen hen nu gevangen houdt.

Er wordt zoveel gefocust op het vinden van een remedie of het stoppen van de verspreiding van het virus, en toch doet iedereen zijn best om de boel te verwarren. De goeden worden constant tegengehouden en de idiote premier laat je tot de laatste aflevering wachten om te beseffen dat er een samenzwering gaande is. Ik hoopte dat Russell de rol had aangenomen omdat hij op vakantie naar Noorwegen wilde, maar het is daar waarschijnlijk niet gefilmd. Er zijn te veel subplots die nergens heen gaan, en de meeste personages zijn onsympathiek, dus soms hoop je dat sommigen de pest krijgen.
Over het algemeen was het een goed idee en na het coronavirus zou er wel een publiek zijn, maar ik vind dat ze te veel hebben geprobeerd te betrekken, met gestoorde personages die macht nastreven en niemand die naar de wetenschappers luistert. 
Het verhaal is erg slecht geschreven en de hoofdpersonages zijn zo onsympathiek, naïef en impulsief dat ik bleef hopen dat ze aan de pest zouden sterven, zodat ik niet meer naar ze hoefde te luisteren. Over het algemeen zijn de hoofdpersonages egoïstisch, egocentrisch en arrogant. Afgezien van het landschap is er geen accurate weergave van de Noorse samenleving en levensstijl. Het lijkt erop dat de schrijver geen idee heeft hoe het leven en de cultuur in Noorwegen werken, zelfs niet in een hypothetische dystopie zoals in deze serie. De weergave voelt oppervlakkig en onsamenhangend aan en slaagt er niet in de complexiteit of nuances vast te leggen van wat de Noorse samenleving realistisch gezien zou kunnen worden onder zulke extreme omstandigheden. Dit gebrek aan diepgang en culturele nauwkeurigheid verergert de frustratie met de serie alleen maar, waardoor de setting onecht aanvoelt en het verhaal nog minder boeiend.
Plus de talen Noors en Engels door elkaar heen, had liever alles in het Engels gehoord en niet de wir war die er nu was....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster