When Hope Calls (2019 /2021)

Spin-off-serie van 'When Calls the Heart' waarin de levens van wees zussen Lillian en Grace centraal staan, die apart opgroeien maar zich later, op volwassen leeftijd, begin 20e eeuw, herenigen.

Het kleine stadje Brookfield, gelegen in het rustieke Canada (rond 1910?), heeft gemengde gevoelens wanneer Lillian na jaren zoeken naar haar zus naar huis terugkeert. Nu hebben de twee weeskinderen het enorme huis van Lillian omgebouwd tot een weeshuis - nog een zorg voor de stedelingen. Lillians jongere zus, Grace, is pittig, optimistisch en kan goed met de kinderen omgaan; maar haar hart houdt wonden vast omdat ze haar leven ongewenst heeft doorgebracht.

Terwijl de zussen hun sterke relatie nieuw leven inblazen, merken in aanmerking komende vrijgezellen de lieve jonge vrouwen op die veel opofferen om voor wezen te zorgen.

De spanning tussen de familie Stewart en Lillian speelt zich het hele seizoen af. Het was leuk om te zien hoe de mannen (meestal op subtiele manieren) om Lillians aandacht streden. Het mysterie van het geld van de bankoverval en de man genaamd Sinclair bereikt een climax en besluit (bedankt - geen cliffhanger!). Elk geweld is mild (schieten op slechteriken/beschoten worden); het grootste deel van het drama is emotioneel en wordt bereikt door relationele spanningen.

Ja, Lee en Rosemary zijn op bezoek, maar ze hebben niet echt invloed op die aflevering; waarschijnlijk meer een goedkeuring voor de show/kijkcijfers dan voor de behoeften van de verhaallijn. Het was toevallig maar leuk om Mountie Nathan (een paar keer) vanuit Hope Valley te zien binnenstormen om agent Gabriel te helpen. De stadsmensen zijn vriendelijk en er zijn enkele humoristische en hartverwarmende zijverhalen bij.

Ik zou kunnen nadenken over hoe ongemakkelijk mensen eruitzien als ze op een paard rijden, ook al zijn ze zogenaamd op een ranch grootgebracht; of waarom de actrice die Lillian speelt er net zo lang uitziet als de mannen; of waarom we het verhaal van de dood van de echtgenoot van Tess Stewart in kleine stukjes overal verspreid krijgen; of hoe het 'drama' tussen Grace en Chuck buiten proporties wordt opgeblazen; of waarom de schrijver denkt dat we kunnen geloven dat het hele seizoen in 3-4 weken plaatsvond (als je luistert naar de aanstaande tijdlijn voor de veedrijftocht). Maar . . . De karakters zijn lief, de kinderen zijn schattig, de stadsmensen zijn eigenzinnig maar zorgzaam, en het mysterie is genoeg om je aan het denken te zetten. Bovendien steun je natuurlijk dat Lillian en Grace de ware liefde vinden (respectievelijk bij Gabriel en Chuck). Deze twee onafhankelijke vrouwen (misschien te onafhankelijk, maar je begrijpt het wel) willen het beste voor hun kinderen, elkaar en de stad, wat hen bewonderenswaardige heldinnen maakt. (Helemaal aan het einde heb je hoop voor Grace en Chuck, maar Lillian heeft het koud tegen haar beide bewonderaars.)

De show is schoon, gezond en hartverwarmend. Geniet van de voorspelbaarheid, onnodige romantische misverstanden en onnauwkeurige historische details omdat de personages helderder schitteren. Het goede stijgt zeker, de vriendschappen zijn de vriendschappen die je graag had gehad, en de spin-off-serie kan op zijn eigen merites staan.

kerstfilm was best wel leuk, alleen Lori had van mij niet gehoeven.
Ik heb het gekeken via Daily Motion.