M3GAN (Film, 2022)

Wanneer Gemma plotseling de verzorger wordt van haar 8-jarige weesnichtje Cady, is Gemma onzeker en onvoorbereid om ouder te worden. Onder grote werkdruk besluit Gemma haar M3GAN-prototype aan Cady te koppelen in een poging beide problemen op te lossen - een beslissing die onvoorstelbare gevolgen zal hebben.— m3ganfilm

Ik voelde me niet goed bij de trailer van M3gan toen ik hem voor het eerst zag. Killer kunstmatige intelligentie is keer op keer gedaan, plus het toevoegen van de killer-pop-tropen maakte het des te cliché. Maar toen kwamen de recensies uit, met critici die M3gan aankondigden als een "campy meesterwerk" en "hilarisch", wat weliswaar mijn interesse wekte. Nu ik M3gan heb gezien, is het eerst een komedie, maar er is hier genoeg horror om het nog steeds in aanmerking te laten komen voor het genre. Er zijn momenten waarop M3gan een potentieel slachtoffer aanrijdt of haar verschillende vormen van straf uitdeelt waardoor ik huiverde in mijn stoel. Het meeste gebeurt buiten het scherm, maar ik was aangenaam verrast door hoe ver de film de envelop duwde, ook al was het alleen maar geïmpliceerd. Dus hoewel ik M3gan niet gruwelijk of zelfs eng kan noemen,

Hoewel M3gan het horrorgenre een beetje als masker draagt, was ik vooral onder de indruk van waar de film op besloot te focussen. Beginnend met de personages, was ik verrast hoe ruw en onhandig ze Gemma's personage maakten. Dit was eigenlijk een pluspunt voor mij, het vormde haar redenen om M3gan verder te duwen, zelfs als het niet verstandig was om dat te doen. Ze heeft geen vaderlijke instincten en blijft grotendeels egoïstisch, dus waarom zou ze niet iets creëren om het voor haar te doen? (dit is duidelijk problematisch denken, maar daarover later meer). Het maakte haar uiteindelijke connectie met Cady ook onwaarschijnlijker maar toch geloofwaardiger. De film wijst ook meerdere keren op klinische wijze op de ongezonde aard van Cady's gehechtheid aan M3gan. Het legt de inzet vast van hoe Gemma's keuzes Cady's geestelijke gezondheid in gevaar hebben gebracht en mogelijk langdurige schade aan haar hebben toegebracht. Ik waardeerde ook dat Gemma's team (Cole en Tess) haar riep vanwege haar voortdurende minachting voor Cady ten gunste van haar werk. Verrassend genoeg had M3gan ook een paar momenten waarop ze mensen probeerde te overtuigen om de dingen "haar" manier te zien, dat ze verrassend overtuigend was. Die momenten hielpen me haar te zien als meer dan alleen een hersenloze moordmachine. Het enige personage waarmee ze het doel hebben gemist, is Gemma's baas David, die gewoon te cartoonachtig is om als een echt persoon te kopen. Deze beslissing lijkt te zijn genomen om het bedrijfsklimaat in de film belachelijker te maken, maar ze hadden het een tandje lager kunnen zetten zonder de algehele toon te schaden.

M3gan draait maar om een ​​paar personages, dus er is geen enorme cast om over te praten. Allison Williams verankert de film bekwaam als Gemma. Ik heb haar niet veel meer gezien sinds Get Out, maar haar werk daarin was geen toevalstreffer. Ze verkoopt de onwaarschijnlijke Gemma en als ze ontdekt dat ze een fout heeft gemaakt, slaagt ze er goed in om de beurt te managen. Violet McGraw doet het goed als de grotendeels zachtmoedige en zachtaardige Cady. Haar scènes waarin ze flipt, zijn verrassend en niet zo geloofwaardig, maar over het algemeen scoort ze nog steeds goed. Ronny Chieng is een beetje overdreven als David, maar ik moet aannemen dat hij op die manier werd geleid, ook al waardeer ik het nog steeds dat hij ervoor ging in plaats van er gewoon doorheen te slenteren. Lori Dungey was ook goed, haar karakter begint als bescheiden, maar wordt gemener naarmate de procedure vordert.

Ik heb het gehad over bijna alle andere grotere componenten van M3gan, de grootste en meest opvallende conclusie is dat als je een donkerder gevoel voor humor hebt, M3gan overal behoorlijk grappig is. Vanaf de eerste minuut laat M3gan je weten wat er aan de hand is. Het originele Funki-speelgoed is zo onaangenaam dat ze niet oprecht genomen kunnen worden en hun functies zijn zo komisch dat de film er poepgrappen mee maakt. Hoe graag ik ook het ontwerpwerk en acteerwerk wil prijzen dat nodig is om M3gan tot leven te brengen, ze is zo ver in de griezelige vallei dat ze een permanente bewoner moet zijn. De gedachte dat iemand haar voor hun kind zou kopen, is lachwekkend. Als je haar in het echt zou zien, zou je gillen en de andere kant op rennen in plaats van haar te vertrouwen om voor je kinderen te zorgen. Tot eer van de film, dit is duidelijk opzettelijk gedaan en het creatieve team knipoogt naar het publiek. De scène waarin M3gan begint te dansen om haar prooi af te leiden, is zo griezelig komisch dat ik openlijk lachte bij de gedachte dat iemand het serieus zou nemen. M3gan is niet zo uitbundig als de Happy Death Day-serie, maar ze hebben de juiste balans gevonden om een ​​goede campy-komedie te maken.

Mijn advies bij M3gan is om het niet te serieus te nemen en klaar te staan ​​om te erkennen hoe belachelijk het is. Het is duidelijk de bedoeling dat je ermee lacht en dat deed ik continu. De lovende kritieken waren een beetje hyperbolisch, maar het is moeilijker om de juiste mix te vinden om zoiets te laten werken. Ik zou M3gan graag aanbevelen aan horrorliefhebbers die op zoek zijn naar iets dat speelt met de formule voor een komisch effect.