Euphrasia Teixeira Leite

Euphrasia Teixeira Leite (1850-1930), was een financiële investeerder en filantroop, de rijkste vrouw van Brazilië van de negentiende eeuw, uit de machtige familie van Fazendeiros, de Teixeira leite, erfgenaam van een fortuin van 767 verhalen negenhonderdzevenendertig duizend, achthonderdzesenzeventig koningen, wat gelijk was aan tijd voor de persoonlijke schenking van Keizer D Pedro II of 5% van de Braziliaanse export

Kort daarna, in 1873, stierf haar grootmoeder, de barones van Campo Belo, en de zusters kregen nog eens 106:848$886 (eenhonderd zes rekeningen, achthonderdveertig achtduizend en achthonderd zesentachtig koningen) die hun toebehoorden als onderdeel van de erfenis, in de vorm van titels, bankschulden en slaven. die al snel uitverkocht waren

Na het verlies van hun ouders in 1872 slaagden Euphrasia en haar zus Francisca Bernardina met opmerkelijk talent de erfenis, vermenigvuldigden hun rijkdom en lieten in wil een fortuin achter dat 1.850 kilo goud kon kopen tegen de prijzen van die tijd, waarvan het grootste deel werd voorbijgegaan aan instellingen Onderwijs- en onderwijshulp van de stad Vassouras-RJ. Het gebruik van rijkdom heeft hem economische emancipatie verzekerd, waardoor hij bovendien een succesvolle huurder is geworden.

Ze was de jongste dochter van Dr. Joaquim José Teixeira Leite en Ana Esméria Correia en Castro, de kleindochter van vaderskant van de baron van Itambé, kleindochter van moederskant van de Baronnen van Campo Belo, nichtje van Baron Vassouras en kleindochter van de Baroon van Aiuruoca.

Zijn vader en zijn oom Baron de Vassouras vestigden zich als kapitalisten en stichtten in Rio de Janeiro het bedrijf "Casa Teixeira Leite & Sobrinhos" op, dat geld leende met rente en financiëlebemiddeling verrichtte met de welvarende koffieboeren.

Sinds 1880 heeft Euphrasia vriendschap onderhouden met prinses Isabel en de Braziliaanse keizerlijke familie, omdat ze lid zijn van de prestigieuze Teixeira Leite-familie en omdat ze hun abolitionistische ideeën delen.

Euphrasia Leite heeft verenigingen gefinancierd om wezen en de meest behoeftigen te helpen. In 1880 hielp hij Graaf D'Eu om de "Braziliaanse Liefdadigheidsvereniging in Parijs" op te richten die werd opgericht om kansarme Brazilianen op Frans grondgebied te helpen.

Na de ballingschap van de Braziliaanse Keizerlijke Familie in 1889 werd Euphrasia een goede vriend van prinses Isabel, waardoor de Keizerlijke familie op de hoogte bleef van de gebeurtenissen in het Republikeinse "Euphrasia Teixeira Leite was een zeer goede vriendin van mijn grootmoeder prinses Isabel, die ons vertelde dat ze ondanks dat ze vrijgezel was, zich meer dan voorbeeldig gedroeg. Mijn vader, de prins van Grão Pará, was een van de laatsten die haar bezocht op zijn sterfbed in Rio de Janeiro in 1930”, meldt prins Pedro van Alcantara Gastão van Orléans en Bragança.

Zonder "afstrijdlingen of nakomelingen" bracht zijn eerste testament al zijn fortuin naar het Instituut van missionarissen van het Heilig Hart van Jezus, een katholieke instelling gevestigd in Rome, maar runde verschillende onderwijsinstellingen in Brazilië. Een tweede testament, gemaakt aan de vooravond van zijn dood, liet bijna al zijn fortuin na aan liefdadigheidswerken, uit te voeren door instellingen in de stad Vassouras.

Bron: Euphrasia Teixeira Leite, 1850-1930: fragmenten van een bestaan