Ratched

Ryan Murphy blijft zijn vertelvaardigheden en imperium uitbreiden met zijn nieuwste serie. Murphy houdt duidelijk van een historisch stuk en dit is terug te zien in alle kleding, gebouwen en auto's. Klassieke Murphians zoals ik ze noem, verschijnen in de serie, met name Sarah Paulson en Finn Wittrock. Er zijn andere acteurs die verschijnen, zoals Jon Jon Briones die onlangs te zien was in AHS: Apocalypse. Ik vond het geweldig dat Murphy andere acteurs opnam met wie hij niet heeft gewerkt: Vincent D'Onofrio, Sharon Stone, Corey Stoll, Judy Davis en Cynthia Nixon om er maar een paar te noemen.

Het acteerwerk en de stijl van de show is fantastisch. Elke scène is schitterend en een element dat ik leuk vond, was dat bepaalde kleuren de gedachten en gevoelens van Mildred Ratched weerspiegelden in haar individuele scènes. Ongeveer zes afleveringen lang hield Murphy me bezig, maar hij slaagde er niet in enkele belangrijke vragen te beantwoorden.

Er zijn geen aanwijzingen dat de Mildred Ratched die in de show wordt geportretteerd zelfs maar enigszins verwant is aan haar tegenhanger in One Flew Over the Cuckoo's Nest. Ze heeft wel daden van schurk en wreedheid, maar dit lijkt ongedaan te worden gemaakt aan het einde van het eerste seizoen. Ratched heeft vrienden, mensen die om haar geven en aan het eind voelt ze zich vervuld in haar leven. Er is geen indicatie van hoe ze de persoon wordt die ze is in One Flew Over the Cuckoo's Nest, ondanks haar manipulatieve handelingen aan het begin van de serie. Een ander belangrijk punt zijn de vriendschappen die ze met anderen aangaat.

Murphy heeft de neiging om een ​​vreemd thema te doen waarbij vijanden zonder enige reden vrienden worden. Dit is gebeurd in AHS, The Politician en zijn recente miniserie Hollywood. Als kijker wil ik het denkproces hierachter begrijpen, maar het brengt me alleen maar in de war. Hij lijkt te willen dat iedereen met elkaar overweg kan en het vertroebelt het verhaal. Mijn laatste kritiek betreft het personage Louise van Amanda Plummer.

Louise is de waanzinnig irritante moteleigenaar van waar Ratched verblijft, maar haar personage lijkt zonder goede reden in de show te zitten. Ze voegt niets toe aan de plot en Murphy lijkt haar personage erbij te willen betrekken vanwege Amanda Plummer. Het is bijna alsof hij niet weet wat hij met haar moet doen en haar positie in het verhaal veranderde volledig in de finale. Dit was als kijker zo verwarrend en een van mijn belangrijkste klachten van Murphy: hij geeft meer aandacht aan de acteur dan aan het verhaal. Dat doet hij ook met Sophie Okonedo, maar haar acteerwerk is ongelooflijk en ze verdient erkenning. Net als Amanda Plummer gaf hij de voorkeur aan haar acteervaardigheden in plaats van aan het verhaal.

Nou, mijn kritieken zijn nu gedaan. Het acteerwerk is geweldig, het was soms een beetje melodramatisch, maar dat kon me niet schelen. Ik hield van elke scène met Sarah Paulson en Finn Wittrock, ze hebben een geweldige chemie samen. Dit kwam hoogstwaarschijnlijk omdat ze samen aan AHS hebben gewerkt. Ik raad de show wel aan, maar als kijker is het belangrijk om de fouten ervan te beseffen. Ik hoop dat je naar de show kijkt en zelfs andere tekortkomingen of observaties herkent. Kijk alsjeblieft naar de show, ik vond het erg vermakelijk!