Bomen Boodschap

 Met deze aanstaande volle maan worden zaken uitvergroot. Zaken zoals de mensen van wie je in je leven meer had verwacht. Stukjes van je leven die zo snel voorbij zijn gegaan. Dingen die je had willen doen. Het is alsof er een diep besef komt dat het leven met twee keer knipperen alweer een groot deel voorbij is. De dagen die zo snel gaan en gevuld zijn met dingen die moeten. Je vraagt je ten diepste af wat nou precies het nut is van bepaalde zaken en hoe je het meer vol bezieling kunt maken voor jezelf. En het laat je vooral zien dat je eigenlijk nog niet toe bent aan de buitenwereld. Dat je het liefst nog even heel ver weg blijft van alles.

Met wie of wat wil jij je leven vullen, lief mens? Dat is zeker een vraag die hoort bij deze periode en die extra uitgelicht wordt door het licht van deze intense, aanstaande eerste volle maan van dit jaar. Je bent het een beetje zat allemaal. De dingen die moeten. De spanningen die bepaalde situaties oproepen. Dit is niet hoe jij jouw leven zou willen leven. Al weet je heel goed dat dingen erbij horen, toch heb je enorm de behoefte dat het even met wat meer gemak mag gaan. Even geen nadenken over dingen. Even niet ergens mee bezig zijn omdat het je aandacht vraagt. Sterker nog, je hebt er even totaal geen ruimte voor. Je wilt het liefst alleen maar even jezelf horen. Er is te veel ruis. Te veel gedoe. En je bent nog aan het bijkomen van de intensiteit van het vorige jaar. Het maakt je wat wiebelig. En alles wat je te doen hebt, is ademhalen. Want ook dit gaat vanzelf weer voorbij en alles wat je kunt doen, is gewoon maar meegaan in de flow van het leven en telkens weer een stukje laten gaan van de dingen die niet passend zijn of die je niet meer wilt. Dat hoeft niet in één keer. Integendeel, dat zou te veel zijn voor je zenuwstelsel. De wereld beweegt op haar fundament omdat het een andere structuur mag krijgen. Dat voel je, en alles wat je hierin hoeft bij te dragen, lief mens, is gewoon ZIJN. Laat de rest maar verdwalen in de ruis. Haal maar gewoon adem en voel de veranderingen ook in jou. Jij staat zoveel steviger dan je denkt, dat alles wat je de afgelopen jaren in jezelf hebt (her)ontdekt je de kans geeft om die veranderingen ook neer te zetten. Maar dat mag op jouw tempo, want uiteindelijk kun je niet sneller dan wat het langzaamste deel van jou toelaat.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai