Dagkaart uit het Elfen orakel

De woorden van mijn lied
verdwijnen als sterren
in deze heldere winternacht.
Het zijn kleine vonkjes,
die de kracht van het vuur
in stand houden.
Woorden van magie
die spreken tot jouw bevende hart,
terwijl de dag slaapt en
droomt in het rustige duister.

Vraag jezelf af en toe af, in hoeverre je je echt bewust bent van je woorden en je daden. De oprechtheid van je hart geldt niet alleen je relaties, maar betreft ook, veel dichterbij, jezelf. Nederigheid is niet een geesteshouding, of een gedrag dat je kunt leren, het is veel meer een geschenk, dat de ziel ontvangt als die zich openstelt.

Dit is een naaktheid waar ook je lichaam in meegaat, waarin het zijn ware gevoelens, gebaren, gedachten en zijn belangrijkste behoeften terugvindt.

Waarin ook je lichaam zich ontdoet van alle glitter en glamour, en in de eenvoud zijn levensvreugde opnieuw ontdekt. In deze hervonden oorspronkelijkheid kun je jezelf zien zoals je bent.

Je herkent weer je talenten en je eigen waarde. Deze waarde hoef je niet langer meer te pretenderen, want je hebt het centrum bereikt, dat duidelijke zekerheid uitstraalt, en daar verlangde je hart heimelijk altijd al naar.

Mettertijd zul je steeds beter de 'kortsluitinghandelingen' van je trots herkennen. En je zult daarmee hetzelfde doen als je ook doet met iemand die je met veel lawaai komt storen: Wees alsjeblieft stil!