Het leven is als een treinreis
Het leven is als een treinreis.
Mensen stappen in en mensen stappen uit.
Er zijn haltes met een gelukkig weerzien, en haltes met een droevig afscheid.
Als we geboren worden stappen we in de trein en ontmoeten onze ouders. Ze begeleiden ons in onze reis.
En stappen na verloop van tijd af op een station en laten ons alleen verder reizen.
Maar er stappen ook weer andere mensen in.
Mensen die voor ons belangrijk zullen zijn.
Mensen die ons ervaringen zullen geven tijdens deze reis.
Ervaringen die zullen bepalen op welke stoel je je vervolg reis voortzet.
Het zijn onze broers en zussen, onze vrienden en alle andere mensen die een deel van onze reis meereizen.
Voor sommigen is de reis een leuk uitstapje.
Voor anderen een droevige reis met loodzware bagage.
En weer anderen staan steeds klaar om iemand anders de trein in te helpen.
Sommigen laten een grote heimwee achter.
Anderen stappen in en snel daarna weer uit en geven ons enkel maar de tijd om hen vluchtig te ontmoeten.
Soms zijn we verrast dat sommige medereizigers waarvan we houden in een ander rijtuig gaan zitten en ons alleen verder laten reizen. Natuurlijk houdt niemand ons tegen om hen in het ander rijtuig te gaan opzoeken. Soms kunnen we echter niet meer naast hen gaan zitten, omdat die plaats al is ingenomen door een ander.
Dat is niet erg, zo is de reis nu eenmaal; vol dromen en verrassingen, vol van ontmoeten en afscheid nemen, meevallers en ontgoochelingen....
Maar bedenk wel..er is geen terugreis. Dus laat ons de reis zo aangenaam mogelijk maken, we reizen tenslotte maar één keer. Laten we proberen onze reisgenoten te begrijpen, en laten we zoeken naar de mooiste kanten van elk van hen.
Weet dat er op elk moment van de reis één van onze reisgenoten ons begrip nodig kan hebben. Ook wij zelf kunnen op een bepaald moment behoefte hebben aan iemand die ons begrijpt.
Het grote mysterie van de reis is dat we niet weten wanneer we zullen moeten uitstappen. We weten ook niet wanneer onze reisgenoten zullen uitstappen.
Zelfs niet degene die pal naast ons zitten.
Laten we er een mooie leerzame reis van maken!
Laat ons ervoor zorgen dat we mooie herinneringen achterlaten op momenten dat we uitstappen.
En als dat niet mogelijk is, laat het dan de reis vervolgen naar Zelfliefde.
Reacties
Een reactie posten