Just Go with It (2011)

Danny (Adam Sandler) moet Katherine (Jennifer Aniston), zijn trouwe assistente, inschakelen om zich voor te doen als zijn toekomstige ex-vrouw. Danny moet doen alsof hij getrouwd is, omdat hij heeft gelogen tegen zijn droommeisje, Palmer (Brooklyn Decker), de mooiste vrouw ter wereld. Om de vrouw van wie hij houdt te behouden, verandert het verdoezelen van één leugen al snel in vele leugens.

Adam Sandler begint behoorlijk goed te worden in het produceren en acteren van quasi-aangrijpende verhalen die hem wat verder weg brengen – en uiteindelijk dichter bij (het slaat nergens op, ik weet het) – van zijn proto-Sandler-stijl van filmmaken die zijn vaag proto-typische cast van personages - ongelukkige, hopeloze nerds, onwaarschijnlijke damesman, een 'aardige kerel' die alle dames willen, maar nog steeds genoegen lijken te nemen met de douches. Sandler brengt zijn "crew" samen - voormalige/huidige SNL-ers, Allen Covert (die vrijwel in elke Sandler-film zit die ik kan bedenken), en af ​​en toe een paar heavy-hitters. 'The Wedding Singer', 'Grown-Ups' en nu 'Just Go With It' geven allemaal toe aan deze gemoedelijke stijl van filmmaken die soms op het randje van grof is - maar zich waarschijnlijk weer terugtrekt voordat je het beseft. is geen Apatow-slacker-film en probeert dat ook niet te zijn.

Sandler is een plastisch chirurg die lang geleden per ongeluk ontdekte dat hij de kaart 'Mijn vrouw is een verschrikkelijk persoon die mij misbruikt' kon spelen om te scoren bij hete meiden aan de bar. Feit is dat hij niet echt getrouwd is - hij en/of zijn vrouw hebben hem jaren geleden bij het altaar achtergelaten toen hij ontdekte dat ze hem echt niet mocht - maar hij is zo op zijn gemak geraakt met liegen om te scoren bij de meiden dat het hem gewoon niets kan schelen - of lijkt dat wel te doen. Jennifer Aniston is zijn kantoorassistent, een lieve, alleenstaande meid met twee kinderen. Het maakt haar niet zoveel uit hoe hij met de dames omgaat, maar ze vindt hem nog steeds leuk omdat ze ziet wat een lieve man hij werkelijk is onder de oppervlakte van zijn nogal slinkse rokkenjagerij die allemaal begint met een leugen.

Sandler ontmoet de vrijgevige en mooie – en heel jonge – Brooklyn Decker op een feestje. Ze slapen samen op het strand en 's ochtends ontdekt Decker dat hij 'getrouwd' is. Sandler gooit meteen een leugen naar buiten - hij IS in feite getrouwd (wacht, nee, dat is hij niet, maar het is toch allemaal een leugen) maar hij is bezig met een scheiding vanwege zijn relatie met zijn vrouw - nogmaals, hij speelt dezelfde kaart - is heel slecht. Decker gelooft hem op de een of andere manier en we gaan verder met de rest van de film waarin Aniston ermee instemt zijn nepvrouw te zijn en uiteindelijk op vakantie gaat met Decker, Sandler, de kinderen van Aniston en Nick Swanson als de hofnar / boob (eigenlijk een versie van Rob Schneider uit Sandlers andere "Happy Madison"-films) die zich voordoet als het vriendje van Aniston.

Er zijn veel grappige opstellingen en grappen - genoeg om van de film te genieten, zeker, ook al lijken ze duidelijk Sandler-achtig in hun voor de hand liggende. Hé, hij is plastisch chirurg, laten we eens kijken waar we dat kunnen melken. Decker is half zo oud als hij en Aniston - laten we eens kijken waar we dat kunnen uitmelken. Swanson is vaak een overdreven boob - laten we eens kijken waar we wat flauwe grappen kunnen maken. De kinderen van Aniston – vooral de dochter – zorgen ook voor heel wat gelach.

Ik had half verwacht dat Decker behoorlijk slecht zou zijn, maar ze doet het prima. Ze speelt hier tegen komisch toptalent - hoewel Sandler in de meeste van zijn films eerlijk gezegd bijna op de automatische piloot lijkt - en nergens is een Jessica Simpson-achtige uitvoering te zien. Het hoeft nauwelijks gezegd te worden dat ze meer wordt gebruikt vanwege haar uiterlijk dan vanwege haar veronderstelde talent, maar haar vermogen om de vanzelfsprekendheid van haar rol te overstijgen is: prijzenswaardig. Sandler is berucht - of zeer succesvol, afhankelijk van je perspectief - in het toevoegen van minstens een of twee stukjes eye-candy aan de meeste van zijn films, maar op een manier die minder flagrant of puur pervers is. Ja, Sandler huurt graag knappe meiden in, maar hij houdt er ook van dat de goede/aardige kerel een kans met haar maakt, waardoor de meeste van ons, nerds, zich op zijn minst een beetje hoopvoller voelen. Decker en Aniston vervullen deze rol uiteraard allebei behoorlijk goed.