De kermis

De kermis is altijd oneerlijk tegenover zichzelf

omdat de wereld zich niet aanpast aan wat ze verdedigt

naar de morele flarden die beschermen.

De rechtvaardigen struikelen altijd in de rechte lijn die hij heeft getrokken

omdat ik niet weet dat dit een ruige wereld is

waar zelfs licht andersdenkende zintuigen nodig heeft

en schaduwen zaaien.

Geen fruit is hetzelfde

ook al zijn kinderen uit dezelfde boom

daarom kan geen enkele wet eerlijk zijn voor iedereen.

Als we onze wet volgen, onze moraal

onze belofte van waarden

uiteindelijk houden we onszelf voor de gek.

Om trouw te zijn aan wat we denken

Hoe vaak zijn we ontrouw aan wat we voelen

ontrouw aan degenen van wie we houden

ontrouw aan onze loyaliteit.

Je moet de schaduwen contouren

Zoals rivierwater stenen omringt.

Niemand zegt van de rivier die trouw is

of wat is eerlijk

Alleen de mensen kennen de sterke.

Het is zoveel gelukkiger bij de rivier.

João Morgado, in poëziepaden

Afbeelding door Laurence Bost (Frankrijk, 1972-)