De jaren gingen voorbij
De jaren gingen voorbij en hij was daar en werd vergeten. Totdat de dagdromen terug wilde komen en de kast opnieuw gemixt moest worden. Hope klopte weer eens aan mijn deur Hij vroeg me of hij binnen mocht komen. Ze bracht nieuws mee dat beloofde levensveranderend te worden. En wat zou ik nu met deze jurk kunnen doen!
Er waren jaren verstreken, maar het leven was nog steeds logisch. Hoop was niet dood. Gewoon een dunner. Dromen bestellen nog steeds mijn dagen Er was nog de kindergeur in mijn lichaam. Onderin de kast vond ik ook een doos met de smaak van geneugten.
De jurk paste me niet meer, maar niets weerhield me om hoop vast te houden. In mij zat nog heel veel kind over. Er was dat deel dat nooit sterft.
Zo het is beslist. Als ik op een dieet ga van lijden, zal ik de klaagliederen, verdriet en tranen uit mijn voeding halen. Ik zal het doorbrengen met vreugden en dromen. Binnen no time wil ik weer het perfecte lichaam hebben om hoopvol te kleden.
Zo toekomst nog even wachten Ik ben al op de goede weg en binnenkort zal ik weer leren glimlachen!
(...)
@Angela Caboz
"Bekentenissen van een schattig meisje"
Boek met voorwoord van Laura Almeida Azevedo (auteur van het boek Apeteces-me)
ISBN 978-989-52-2000-7
Reacties
Een reactie posten