Ik zie je verdriet

'Ik zie je verdriet ...voel je onmacht en je pijn. Hoe lang blijf je nog sterk? Hoe vaak heb je te horen gekregen dat je moest doorgaan? Dat het erbij hoorde? Dat er overal wel iets was en is? Hoe vaak heb je...voor de zoveelste keer...je schouders er weer onder gezet, in de hoop op een andere uitkomst...in de hoop dat de situatie veranderde of dat het beter werd? Hoe vaak ben je boos geworden op jeZelf...weer in dezelfde valkuil trappend? En hoe vaak heb je jezelf tekort gedaan door liefdeloze woorden tegen jeZelf uit te spreken...al was het maar in gedachten. Je hebt jeZelf veel te lang al veel te veel tekort gedaan en onder druk gezet. Vastgezogen in de modder om je heen probeerde je de lotusbloem die je bent tot bloei te laten komen...daarbij een belangrijk iets over het hoofd ziend. Je mag uít de modder omhoog komen, en jij probeert al zolang de modder mee te laten stijgen. Het gevoel van in een moeras te zitten en alle energie nodig te hebben om je hoofd boven water te houden...je mag je er bewust van worden dat het anders kan en mag. Jouw empathische voelsprieten willen de modder naar een hoger plan tillen, en daar mag je mee stoppen. Geef je onverdeelde aandacht aan de prachtige lotusbloem die je bent, en richt je naar het Licht. Je bent een lief, gevoelig en waardevol mens en door je bewust los te maken van de modder om je heen kan je zelf je weg omhoog weer vinden. Wees je bewust van wie je allemaal met je mee omhoog wilde nemen...wie je allemaal mee wilde laten groeien en bloeien...accepteer het en maak je bewust los van degenen door in Liefde hun verantwoordelijk te laten zijn voor hun eigen stuk. En ja...ik weet het...je had je iets anders van het leven voorgesteld en jouw weerstand tegen het loslaten van dit ideaalbeeld mag je ook accepteren en loslaten. Je mag voor jezelf kiezen, en dat bekrachtigd je door tegen jeZelf te zeggen: "Ik ben ....(vul je eigen naam in) en kies ervoor om....(vul aan met wat er in je opkomt)." Beloof jeZelf om je volledig op je eigen 'bloemZijn' te richten en te blijven voelen wat modder is en wat bloem. Jij bent de bloem...jij bent de lotus die nu haar taak mag volbrengen om zich tussen hemel en aarde op te richten. Hoe meer je je opricht...hoe meer je het gevoel krijgt dat je daadwerkelijk jeZelf wordt...het gevoel dat jij ertoe doet...en dat je er gewoon mag Zijn. Heus...Wees niet bang voor de eenzaamheid door voor je eigen pad en groei te kiezen...want was je niet al lang heel eenzaam? In de modder ervaar de je de eenzaamheid...en door daar bovenuit te stijgen zul je de verbinding met het Licht en het leven weer gaan voelen en kunnen beLEVEN. Je zult je bladeren gaan openen...een voor een...bij ieder openend blad je meer met het Licht verbonden voelend....meer Liefde tot je kunnen nemen. Je gaat de kracht en de essentie van je eigen bestaan ervaren en je bent aan niemand verantwoording verschuldigd. Je volgt eenvoudigweg de wetten van de natuur...want alles wat leeft heeft Licht, Liefde en aandacht nodig om te groeien. Die aandacht daar heb je naar gesnakt, en nu is het zowel tijd als feit, dat je die onverdeeld aan jeZelf mag geven'