Ik telde mijn jaren
Ik telde mijn jaren en ontdekte dat ik minder tijd heb om van hier te leven dan ik tot nu toe heb geleefd.
Ik voel me net dat kind dat een pakje snoep won: hij at de eerste met plezier, maar toen hij besefte dat er nog weinig waren, begon hij intens van te genieten.Ik heb geen tijd meer voor eindeloze vergaderingen waar statuten, regels, procedures en interne regelgeving besproken worden, wetende dat er niets bereikt zal worden.
Ik heb geen tijd meer om de absurde mensen te steunen die ondanks hun chronologische leeftijd niet volwassen zijn geworden.
Mijn tijd is te kort:
Ik wil de essentie,
mijn ziel heeft haast.
Ik heb niet veel snoepjes
meer in het pakket.
Ik wil naast mensen wonen,
heel menselijk,
die weten hoe ze moeten lachen om hun fouten,
en die niet opgeblazen worden door hun triomfen,
en die hun verantwoordelijkheden op zich nemen.
Zo wordt de menselijke waardigheid verdedigd en gaan we naar waarheid en eerlijkheid.
Het is het essentiƫle dat het leven de moeite waard maakt.
Ik wil mezelf omringen met mensen die weten hoe ze harten moeten raken, mensen die door de harde slagen van het leven zijn geleerd om te groeien met zachte aanrakingen van de ziel.
Ja, ik heb haast, ik heb haast om te leven met de intensiteit die alleen volwassenheid kan geven.
Ik ben niet van plan om de overgebleven snoepjes te verspillen.
Ik weet zeker dat ze lekker zullen zijn, veel meer dan wat ik tot nu toe heb gegeten.
Mijn doel is om tevreden het einde te bereiken
en in vrede met mijn dierbaren
en mijn geweten.
We hebben twee levens.
En de tweede begint wanneer je realiseert dat je er maar Ć©Ć©n hebt.
Credits : MƔrio Raul de Morais Andrade
(9 oktober 1893 - 25 februari 1945)
Braziliaanse dichter, romanschrijver, musicoloog, kunsthistoricus en criticu
Reacties
Een reactie posten