Dag Boodschap

 Je hart vormt het centrum van de liefde. Vanuit je hart stroomt de liefde naar buiten en ontvangt het de liefdesstroom die binnenkomt.

Zo zou het eigenlijk moeten zijn, maar in de praktijk gebeurt dat vaak niet. Veel mensen hebben hun hart gesloten en zo missen zij het contact met de liefde.
Er kan geen stroom in en uit. Het is volledig of voor een deel afgesloten. Dat is ook per persoon anders. In ieder geval is er een grote belemmering.
Omdat het vaak al in de vroege levensjaren ontstaan is, is men zich er zelden van bewust. Men weet het verschil niet. Dat is logisch. Het is ook niet aan de buitenkant te zien.

Hoe komt dit? Waarom sluit een mens zijn hart? Hoe doe je dat? Hoe kom je dit van jezelf te weten?

Hoe komt dit?
Een mens sluit zelf zijn hart. Dat kan niemand anders voor je doen. Je sluit je hart om reden van pijn en verdriet.
Als jouw ervaringen in je leven veel pijn opgeleverd hebben, ben je erg gekwetst geworden op het niveau van je hart. Die pijn en dat verdriet zijn natuurlijk niet prettig om te ervaren en te voelen. Daarom ga je je daartegen beschermen.

Hoe doe je dat?
Je gaat je als het ware vanuit je onbewuste afschermen. Je wilt het niet meer voelen, je wilt je niet meer kwetsbaar opstellen. Je gooit als het ware de tent dicht.
Je zet er iets voor je pakt het in. Op vele manieren creëert een mens zijn bescherming al naar gelang de intensiteit van de wens of de angst voor nieuwe kwetsuren. Je besluit je dus half bewust en half onbewust jezelf af te sluiten.
Dat is op zichzelf heel begrijpelijk. Kennelijk ben je niet opgewassen tegen situaties die deze pijn veroorzaken. Dan maar niet voelen. Liever dat dan …., enz
Een zeer begrijpelijke reactie. Het gevolg is wel dat de instroom geblokkeerd is, maar ook de uitstroom. Je gevoel is op een zijspoor gezet. Je kunt geen liefde meer geven en ontvangen. Je kunt geen liefde meer voelen en ervaren.
Het gevoel liefde te kennen, te weten wat liefde is. Je weet ook niet beter. Je bent je niet bewust van je eigen blokkade.