The Happening (2008) Review

 In de noordoostelijke staten van Amerika waart een epidemie rond. Het begon in enkele parken zoals Central Park in New York. Slachtoffers slaan eerst wartaal uit, verstijven vervolgens en plegen daarna zelfmoord. De officiële instanties denken al snel aan een neurotoxine dat door terroristen werd verspreid via een biochemische aanval.

Elliot, een leraar natuurwetenschappen, vlucht met zijn vrouw Alma naar Harrisburg per trein. Julian en zijn dochter Jess reizen mee, maar Julian beslist terug te keren om zijn vrouw op te halen die vastzit in een file. De epidemie breidt zich verder uit waardoor men begint te twijfelen aan een aanslag. De communicatie met de treinleiding valt weg waardoor de reizigers stranden in een afgelegen dorpje. Elliot, Alma en Jess worden opgepikt door een plantenkweker en zijn vrouw. Volgens de kweker is de flora verantwoordelijk: zij voelen zich bedreigd door de mens en verspreiden via de wind een neurotoxine dat mensen suïcidaal maakt. Hoewel Elliot eerst sceptisch is, moet hij later erkennen dat de plantenkweker mogelijk gelijk heeft.

Exact vierentwintig uur later is de epidemie over. Wetenschappers zijn het er over eens dat de aanval een natuurlijk fenomeen was, maar dat de oorzaak niet gekend is en mogelijk nog kan voorvallen. Drie maanden later duiken de symptomen plots op in Frankrijk. Al vlug hangt de lucht vol met donkere wolken neurotoxine.

Bron: Wikipedia

____________________________

De film begint met de grote blauwe ogen van Alma die in de camera staren. Wat doet ze? Ze is aan de telefoon met een man genaamd Joey, zonder dat haar man, Elliot, het weet. Ze bedriegt hem niet, maar, zoals Elliot een paar minuten later uitlegt, lijkt ze "afstandelijk". Het is hun groeiende afstand die de "gebeurtenis" inluidt. De kleuren op de stemmingsring, en hun symbolische betekenissen, zijn als volgt: Blauw: Gereserveerd, rustig, kalm, waarvan men gelooft dat ze boze geesten op afstand houdt. Geel: Teken van hoop, geluk, onvoorspelbaar. Groen: Leven, natuur, grote intelligentie, gezien als een gelukskleur.

Elliot was extreem in zichzelf gekeerd in zijn gevoelens over de relatie die hij met zijn vrouw deelt. Wanneer hij spreekt over de afwezigheid van bijen, roept hij tegen zijn studenten uit dat "er krachten in de natuur werken die we niet kunnen beheersen", en daarin schuilt een dubbele betekenis. Hij kan niet controleren wat zijn vrouw doet, sterker nog, hij voelt zich machteloos en niet in staat om dat te doen. Als blauw staat voor rust, symboliseert hij zeker iemand die te terughoudend is om zich uit te spreken, wat hem ervan weerhoudt de liefde van zijn vrouw terug te winnen. Hier moet de natuur ingrijpen.

Maar het doden van iedereen om hem heen was niet de enige factor in de methode van de natuur; er was een voertuig voor nodig, een profeet zo je wilt. Geel staat voor geluk, precies wat er ontbreekt in het leven van Elliot en Alma; en welke kleur krijgt de ring wanneer Elliot tegen Jess zegt dat hij hem in het restaurant om moet doen? Geel. Welke kleur hebben bijen? Geel, en wat zegt Elliot aan het begin van de film als hij in zijn klas zit? "Het verdwijnen van bijen is een natuurramp, iets oncontroleerbaars." Als geel staat voor geluk, dan heeft hij in feite alleen maar gezegd dat geluk afwezig is in zijn leven. De betekenis achter de bijen is dubbel: het is niet alleen verbonden met het wetenschappelijke aspect van het gebeuren, het is letterlijk geluk dat is verdwenen uit Elliots relatie met Alma. Wanneer Julian besluit Jess bij Alma en Elliot achter te laten, zegt hij tegen Alma: "Durf haar hand niet te pakken, tenzij je het meent." Alma besluit ter plekke om aan de wens van de natuur te voldoen en hen samen te brengen. Wanneer ze het huis van de afgelegen oude dame naderen, zegt ze: "Waarom kijk je naar mijn gele drankje?" Waarmee hij duidelijk maakt dat hij naar geluk kijkt, of ernaar verlangt. De dame nodigt hen binnen en ze zitten aan de eettafel. Shyamalan gebruikt prachtige belichting om een ​​vreemd bord midden op tafel te laten opvallen voor de kijkers. Alleen als je goed op de cinematografische details had geleken, had je het opgemerkt, maar het bord en de koekjes waren veel betekenender dan je denkt.

Als geel geluk vertegenwoordigt en blauw rust en bescherming tegen kwade krachten, dan moet je wel begrepen hebben waar het bord voor stond. Het bord was uiteraard rond en had een blauwe rand. In het midden lagen gele koekjes, en toen Jess er eentje probeerde te bemachtigen, snauwde de oude dame (die een sjaal droeg met bloemen en andere kenmerken van een natuurkoningin, wat aangeeft dat ze op dat moment de natuur vertegenwoordigt) haar toe: "Je mag niet nemen wat je niet wordt aangeboden." De oude dame, de natuur, bewaakt het bord. De dame vertelde hen net dat als ze geluk willen, ze het moeten verdienen en ervoor moeten werken in hun relatie, dus dat ze hun fouten moeten toegeven en moeten stoppen met zoeken naar uitwegen. Maar als je beter kijkt, zie je wat de natuur ECHT beschermt op het bord: Elliot en Alma. Alma stemt ermee in om voor Jess te zorgen door haar hand vast te pakken nadat Julian haar heeft gewaarschuwd dat niet te doen, tenzij ze zich wil binden, zoals iemand de hand van een ander zou nemen in een huwelijk. Het bord symboliseert blauw dat het geel omringt en afschermt van de buitenwereld. Denk eens terug aan toen de twee jongens werden neergeschoten op de veranda van het afgelegen huis. Wat zei Elliot toen tegen Alma? "We moeten Jess beschermen." En wanneer verdwijnt de gebeurtenis eindelijk? Wanneer Elliot zegt dat hij niet meer om de dood geeft, en van haar houdt en haar wil. Dus loopt hij naar buiten, bang maar vastberaden, en zij ontmoet hem daar. Ze hebben hun liefde voor de natuur bewezen, en ze lopen naar buiten en komen samen in het midden van de twee huizen. Merk je op dat er een soort telefoon tussen de twee huizen communiceerde? Dat symboliseert hun afstand. "Ik kan je horen alsof je hier bent," zegt Alma, net als hun relatie. Ze waren beiden fysiek aanwezig in hun relatie, maar in werkelijkheid waren ze niet verbonden zoals het hoort tussen de twee verliefde mensen.

"Welke kleur had liefde?" "Ik weet het niet meer." Shyamalan gebruikt opnieuw effectief dubbelzinnigheid, ze zijn vergeten hoe hun pure liefde werkelijk was, maar even later beseffen ze het emotioneel en riskeren ze hun leven door naar buiten te gaan, elkaar te ontmoeten en samen te sterven. Ze hebben geleerd dat hun leven er niet toe doet als ze alleen sterven, en ze hebben de liefde en het geluk gevonden die ze de hele film hebben gemist. Dus gaan ze naar elkaar toe en doorbreken de barrières die hen scheiden, en het evenement stopt, "toevallig". Geweldig, maar wat betekent dit allemaal? Nou, welke kleur ontstond er in de kunstles op de basisschool toen je aan het schilderen was en je blauw en geel mengde? Groen. Groen, het symbool voor de natuur, de onderliggende kracht van bescherming en leven, was de reden dat het "gebeuren" plaatsvond. De natuur neemt drastische maatregelen om Alma en Elliot duidelijk te maken dat ze samen geluk vinden. Ik hoop dat dit enigszins begrijpelijk is voor degenen onder jullie die de film afkraken, want eerlijk gezegd was hij briljant en verdient hij veel meer erkenning en waardering dan wat 99% van de critici heeft gezegd. Kijk eens goed, er zit meer achter dan alleen een spannende film.
De film voor de tweede keer weer gezien...