Sirens (2025 TV series) Review

 Sirens is een zwarte komedieserie van Molly Smith Metzler, gebaseerd op haar toneelstuk Elemeno Pea uit 2011. Het verhaal speelt zich af gedurende een explosief weekend op een weelderig stranddomein. De serie wordt omschreven als een "scherpzinnige, sexy en duister grappige verkenning van vrouwen, macht en klasse."  WikiPedia

De serie draait om Devon, die zich zorgen maakt over de vreemde relatie tussen haar zus Simone en haar nieuwe werkgever, de mysterieuze en charismatische Michaela Kell. Michaela leidt een cultachtig, ultraluxueus leven dat als een drug werkt op Simone. Devon besluit in te grijpen en volgt haar zus naar het weelderige strandhuis van Kell. Wat ze echter niet beseft, is dat Michaela een geduchte tegenstander kan zijn.

Het zit vol clichés. Rijke mensen zijn harteloze, soms domme mensen (denk aan Ethan, kan die gast überhaupt zijn eigen schoenen strikken?), ze zijn belachelijk gekleed en worden omringd door hersenloze, gehypnotiseerde schurken wier enige levensdoel is om hen te dienen en te bevestigen. De drie vrienden waren een grap. Misschien zijn rijken zo, wie weet, ik in ieder geval niet, maar het lijkt me veel te overdreven.
Deze serie balanceerde op de grens tussen een thriller met onnatuurlijke thema's en een psychologisch, karaktergedreven drama. Om de een of andere reden wordt het als komedie bestempeld - geen idee waarom. Ik heb misschien één keer gegniffeld (Jose's partymix). Misschien is het gewoon een persoonlijke voorkeur, maar de toegevoegde waarde in de beoordeling is de keuze voor de complexe personages.
Simone was geloofwaardig, haar trauma was duidelijk, en hulde voor de actrice. Dat Michaela uiteindelijk toch een mens was, was een leuke wending en misschien wel de enige boodschap in deze film die echt goed gedaan was. Zo van: macht vormt de man (of vrouw liever gezegd). Een lange rij meisjes die (of zichzelf, afhankelijk van hoe serieus je de titel neemt) tot Mrs. worden gemaakt, door alle macht een monster worden en vervolgens aan de kant worden gezet voor de nieuwe Mrs. Hoewel het zeker niet baanbrekend is, was het goed uitgevoerd. Dat ze Michaela en Devon naast elkaar konden zien zitten, beiden met een gebroken hart over hetzelfde meisje waar ze allebei op familiale wijze verliefd op waren, laat zien hoeveel prioriteit ze gaven aan de ontwikkeling van de personages.
Wat voorspelbaarheid betreft, moet ik toegeven dat ze me in het begin te pakken hadden, toen ik dacht dat Michaela eigenlijk een soort monster was (ze kregen me te pakken met Ethan). Ik had echter halverwege aflevering 4 wel het duidelijkste beeld van Simone die op de "troon" zat, dus dat was niet zo verrassend.
De cliché in de media van mannen die verachtelijk, oppervlakkig en gluurderig zijn, is nu een beetje vermoeiend (en dat zeg ik als vrouw). De rijken, armen, ouderen en zelfs jongeren, met uitzondering van Morgan, waren allemaal verachtelijk, en zelfs Morgan was middelmatig. Ik snap dat dit een serie over vrouwen is, dus de mannen werden ingekort (vooral met humor) om ze te verheffen, maar dit wordt nu wel erg goedkoop. Op een bepaalde manier waren alle personages nogal verwerpelijk, het is een van die series waarin goede mensen mythischer zijn dan Sirens, dus misschien is het geen mannenprobleem, maar een algemeen probleem.
Ik heb de serie gebinged en vond hem vermakelijk. Maar ik ben hem waarschijnlijk volgende week alweer vergeten. Als je graag naar drama's kijkt over extreem rijke mensen (denk aan Perfect Couple, Revenge), dan zul je hier ook van genieten. Niets bijzonders - het acteerwerk was goed, de plot was interessant. Net als genieten van een goede maaltijd in een restaurantketen: je bent blij tijdens het eten en hebt nergens spijt van, maar morgen denk je er niet meer aan.
Dus als je een ontspannen avond wilt, pak dan wat snacks en kijk hem in één avond. Hij is absoluut bedoeld om te bingewatchen. Geweldige setting en kostuums ook.