El Jardinero Review

 De miniserie vertelt het verhaal van Elmer en zijn controlerende moeder, La China Jurado, die een tuincentrum runt waarachter een bloeiende ondergrondse huurmoordenzaak schuilgaat. Doden is makkelijk voor Elmer, want door een ongeluk is hij emotieloos geworden. Maar tijdens het plannen van de moord op Violet, een charmante kleuterjuf, wordt hij plots verliefd op haar. Elmer moet leren lief te hebben terwijl zijn moeder er alles aan doet om Violets leven te beëindigen.

Eerst gaat dit over een jongeman met een beperking. Hij voelt niets omdat zijn moeder dronken en drugsverslaafd was en tegen een boom is gereden toen hij ongeveer 5 jaar oud was. Een vreselijke moeder. Vervolgens gebruikt ze hem om mensen te vermoorden voor geld. Er groeit een tumor in zijn hoofd en hij begint te voelen. Hij wordt verliefd op zijn vorige baan. Die baan is die van een lieve, schattige vrouw, een basisschoollerares en heel aardig. Ze heeft niet gedaan wat die vreselijke persoon haar vertelde. Toch wil de moeder dat haar zoon haar uitschakelt voor geld. Dan begint ze te bidden tot haar overleden moeder om een ​​einde te maken aan die vrouw en zo. Deze moeder is een vreselijke moeder en een gek persoon die haar zoon gebruikt om geld te verdienen. Ze is controlerend en wil geen andere vrouw in zijn leven.
Dan hebben we de vrouwelijke agent. Die haar partner wil. Hij is getrouwd en zegt nee. Maar zij wordt gek, jaloers en gewoon gek. Wat is er toch met gekke vrouwen in deze serie? Ik denk dat we schrijven over wat we in de wereld zien. En dit is helaas niet nieuw. Vrouwen zijn niet allemaal zulke geweldige mensen. Ze zijn ook maar mensen en doen net zoveel slechte dingen als mannen.
Geen woordspeling bedoeld - je hebt die misschien al gehoord... het gaat over bloemen die wettelijk beschermd zijn - dat wil zeggen dat niemand ze mag verstoren - dus geen scheppen toegestaan! Nogmaals: zogenaamd! Ik weet niet zeker of het daadwerkelijk in strijd is met echte gerechtelijke bevelen... maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.
We hebben wel degelijk gevoelens en we moeten daar rekening mee houden. Nu heeft ons hoofdpersonage die niet... en dat maakt hem bijzonder. We zien hem vanaf het begin al "aan het werk". En toch, omdat hij op een bepaalde manier zo kinderlijk is, staan ​​we aan zijn kant... we steunen hem, ongeacht de slechte dingen die hij doet... nou ja, de meesten van ons wel.
Het zijn de anderen met wie we misschien problemen hebben. En de serie is echt goed met grijze gebieden... dat geldt ook voor andere personages... zelfs de politie... die heeft hun eigen problemen... eerlijk gezegd dacht ik, omdat dit als een miniserie werd aangekondigd, dat het zo klaar was... maar het einde hier... nou ja, er is altijd een kans dat dit doorgaat, denk ik... andere series hebben dat ook gedaan. We zullen zien. Het zou mij niet uitmaken.