The Invisible Man (2020)
Als de gewelddadige ex van Cecilia Kass (Elisabeth Moss) zelfmoord pleegt en haar een groot deel van zijn vermogen nalaat, vermoedt zij dat hij zijn dood in scène heeft gezet. Na enkele bizarre toevalligheden met dodelijke afloop, realiseert Cecilia zich dat de levens van haar vrienden en familie in gevaar zijn. Langzaam begint Cecilia door te draaien, terwijl zij wanhopig probeert te bewijzen dat zij achterna gezeten wordt door iemand die door niemand gezien kan worden.
Vanaf de openingsscène zuigt de film je mee met spanning en onbehagen. Cecilia (Elizabeth Moss) probeert te ontsnappen aan haar beledigende vriend terwijl hij slaapt, en zonder vrijwel geen dialoog of uiteenzetting begrijpen we de situatie onmiddellijk en voelen we mee met het karakter van Moss. Ze zit gevangen in een gewelddadige relatie en vreest voor haar leven. Het is een bewijs van de doelbewuste richting van Whannell, waarbij hij visuele aanwijzingen gebruikt om ons de informatie te geven die we nodig hebben, terwijl hij de spanning langzaam opvoert. De film is niet afhankelijk van jump scares. Er zijn er een paar, maar ze zijn 100% verdiend en effectief omdat we om de personages geven. De uitstekende partituur draagt bij aan de sfeer, afwisselend pulserende sfeer en melancholische orkestrale stukken.
Van het beknopte schrijven, de sympathieke karakters, de slimme regie, een krachtige hoofdrol en een echt enge slechterik: The Invisible Man heeft vrijwel alles goed. Ik veronderstel dat je een deel van de logica zou kunnen muggenziften, maar dat mist het punt. Het is een film over het bevrijden van een giftige relatie, en Whannell weet precies hoe het verhaal moet worden getemperd, zodat we niet te veel tijd besteden aan het nadenken over mogelijke plotgaten. Kortom: een aangrijpende en vakkundig opgebouwde psychologische thriller.
Er is één aspect van de film dat mij echt irriteerde. En dat is dat er geen enkele eer was voor het idee van HG Wells dat aan dit verhaal ten grondslag lag. Daar wordt hier over gediscussieerd: sinds Wells in 1946 stierf, zal zijn auteursrecht op zijn werken 70 jaar later zijn verlopen. Dit is absoluut GEEN hervertelling van zijn verhaal, maar bij het hergebruiken van de titel van de roman zou het op zijn minst 'beleefd' lijken om ergens in de aftiteling een "Gebaseerd op een idee van HG Wells" op te nemen.
Voor de rest raad ik deze film echt aan.
Reacties
Een reactie posten