The Crown season 6 part 1 review

De Netflix- serie van Peter Morgan heeft lange tijd donkere, strenge wegen gekozen als zijn pad door de koninklijke geschiedenis, maar seizoen 6, in de eerste vier afleveringen van deel 1, is bijzonder griezelig en een beetje ongeloofwaardig, vooral de gesprekken die Diana en Dodi gevoerd zouden hebben. Diana (Elizabeth Debicki) is de enige focus. De openingsscène flitst vooruit om getuige te zijn van haar tragische auto-ongeluk, en in de slotaflevering zien haar zonen, William (Ed McVay) en Harry (Luther Ford), achter haar kist lopen. Er wordt geen ruimte gemaakt voor vertrekafleveringen, waarin een gebeurtenis of een onderdeel centraal staat als een manier om de evoluerende rol van de koningin opnieuw vorm te geven, en er wordt weinig ruimte gemaakt voor de koningin zelf, ondanks dat ‘The Crown’ nog steeds ogenschijnlijk lijkt. wordt gebouwd rond Elizabeth II (Imelda Staunton). Beiden zouden tijd kunnen vinden in de resterende zes afleveringen (die in december verschijnen), maar het is onduidelijk wat Morgan's leidende licht zal zijn voor het laatste deel van zijn laatste seizoen. Gedeeltelijk omdat er helemaal geen puur licht meer is.

Naast de geesten die aflevering 4, ‘Aftermath’, achtervolgen, zorgt het begin van seizoen 6 voor een griezelig omgekeerd mysterie. We weten wie er sterft, we weten hoe ze sterft en we weten wanneer ze sterft. We wachten vooral om het te zien gebeuren, en schudden dan van de schrijnende resultaten. In de eerste aflevering zoekt Diana vrede. Het is een jaar geleden sinds haar scheiding van Charles, en iedereen probeert verder te gaan.

Voor mevrouw Spencer betekent dat tijd doorbrengen met haar kinderen, afstand nemen van de bewolkte lucht van Londen en een eigen carrière te gaan maken. Ze droomt ervan om als prinses te blijven werken, maar haar voormalige familie helpt niet mee. Elizabeth heeft de banden met haar verbroken en moedigt anderen aan dit voorbeeld te volgen. Charles probeert zijn nieuwe vrouw en minnares plus de vrouw die het huwelijk van Charles en Diana kapot maakte, Camilla (Olivia Williams) te verheffen tot dezelfde meeslepende populaire gunst die zijn eerste vrouw nog steeds ziet. Dus zoekt ze troost waar ze kan: ze accepteert een uitnodiging voor Mohameds landgoed aan zee, waar zijn zoon Dodi (Khalid Abdalla) haar kan vermaken.
De serie benadrukt Dodi's snelle breuk met zijn verloofde, terwijl Diana's rol daarin wordt gebagatelliseerd. Hij komt in de verleiding, geeft toe en ondergaat de gevolgen, maar er zijn weinig inzichten in Diana's gevoelens over het opsplitsen ervan. Zij is slechts een passagier op een jacht, in een vliegtuig, in een auto, en hij is degene achter het stuur. Opnieuw voelt “The Crown” zich meer op zijn gemak bij het weergeven van de centrale vrouwen vanuit het perspectief van de dichtstbijzijnde man. Dodi's papa-problemen domineren zijn scènes met Diana, waardoor haar tedere en meest veelzeggende momenten met de kinderen achterblijven, en die – vooral hun laatste gesprek  wat ik dus niet kan geloven dat dat ooit zo heeft plaats gevonden, niemand was daarbij toch ?
Zelfs knipoogjes naar Diana's humanitaire inspanningen zijn gevuld met ziekelijke voorafschaduwingen. Als ze vertelt over haar inspiratiebronnen om landmijnen te verwijderen, verwijst ze naar een citaat van een man die beide benen verloor door de ondergrondse bommen. “Hij zei tegen mij: ‘Elke overlevende heeft een datum: de dag dat ze op een landmijn stapten.’ Toen hij Diana zijn date vertelde, vertelde zij hem de hare: "Mijn trouwdag." Eerder vertelde een paparazzo in een interview in documentairestijl voor een onbekend publiek hoe ze “als jagers, moordenaars” moeten zijn om de juiste foto te maken. Later wordt Diana tijdens een telefoongesprek met haar therapeut gewaarschuwd voor haar ‘risicovolle’ relatie en hoe dingen ‘echt mis kunnen gaan’. Gesprekken blijven maar denken aan de dood van Diana, op een manier die oneerlijk aanvoelt voor iemand wiens overlijden als een complete verrassing kwam. Ja, het publiek weet dat het eraan komt, maar met elke onheilspellende verwijzing en flagrante plaag wordt het steeds moeilijker te geloven dat haar laatste dagen zoiets als dit waren. Ik kan het me gewoon niet voorstellen.

Door de waarheidsgetrouwheid te vergeten, zorgt het ook voor saai drama. “The Crown” is zo in beslag genomen door een van de meest beruchte tragedies van de koninklijke familie, dat het weinig doet om iemand anders te ontwikkelen. Charles, Dodi en Mohamed domineren de schermtijd, samen met hun mannelijke adviseurs, chauffeurs en assistenten – allemaal rond die draak van een Camilla – terwijl Elizabeths deel 1-boog wordt gereduceerd tot jaloezie over Diana's geliefde internationale status.
Zelfs Elizabeth heeft in die vreselijke vierde aflevering een postuum gesprek met Diana, en het enige dat Morgan zich kan voorstellen waar ze over zouden praten is een kleine ruzie over het hart van Groot-Brittannië. 'Ik hoop dat je nu gelukkig bent', zegt Elizabeth tegen haar overleden voormalige schoondochter. ‘Je bent er eindelijk in geslaagd mij en dit huis op zijn kop te zetten.’. 
De tv- commentatoren zeiden minuten eerder hetzelfde, waardoor het waarschijnlijker werd dat de koningin naar hen luisterde dan een geest opriep om hun leiding te herhalen.

Zo'n overdreven reikwijdte, zo'n overtolligheid, zo'n gruwelijke plot overweldigt de zuivere, knappe enscenering en gekostumeerde elegantie waar 'The Crown' al jaren op leunt. (Hoewel het spektakel in seizoen 6 minder opvallend is. Scènes voelen krap en beperkt aan, wat passend zou zijn voor de vaak gevangen zittende Diana, maar de claustrofobische omlijstingen beperken ook de rest van de personages.) Misschien is er een argument dat kan worden aangevoerd als de koninklijke familie raakte uit de gratie, omdat de invloed van Elizabeth kromp ten gunste van die van de toekomstige koning, en de serie moest ook de focus verleggen; om de koningin te bagatelliseren als een manier om de wereld die aan haar voorbijgaat over te brengen. Ik vond het een heel raar seizoen, ik vond het ook afbreuk doen aan Diana en ik kan ook niet geloven dat Charles zo hard huilde toen hij in het ziekenhuis was om Diana terug te brengen naar Engeland.
Het leek wel of ze Charles in een goed daglicht wilde stellen, want wij oudere generatie die het verhaal in de jaren 80 en 90 hebben gevolgd weten nog heel goed wat voor zooitje het was daar in Engeland en de hele wereld was in diepe rouw rond om Diana, zelfs ik was toen echt onderste boven van haar overlijden en heb de uitvaart toen ook op TV gezien.
Ik hoop wel als deel 2 komt van seizoen 6 dat ze dan meer eer geven aan de inmiddels gestorven Koningin en er niet zo'n zooitje van maken zoals de eerste 4 afleveringen. Ik ben zeer teleurgesteld.....