Ik wist niet waarom


(... ) Ik wist niet waarom, maar ik wist dat als iemand tegen me zou praten of me goed aankeek tranen uit mijn ogen zouden vloeien en snikken uit mijn keel zouden vloeien en ik een week zou huilen. Ik voelde de tranen zich opstapelen en fladderen als water aan de rand van een volle en onstabiele beker.
— Sylvia Plath, in het boek "De Redome of Glass". (Ed. Blue Library; 1. de editie [2014].
Kunst door Alisher Kushakov

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai