Loslaten

Loslaten… Het is zo’n term die je heel vaak hoort als je je een beetje met zelfontwikkeling bezighoudt. Als je pijn hebt, moet je loslaten. Als iets niet wil, moet je loslaten. Loslaten klinkt zo als iets wat je ‘doet’ om ongeluk van je af te laten glijden. Als je genoeg je best doet, de juiste ‘minset’ hebt, vaak genoeg mediteert, emotioneel volwassen genoeg bent, dan kun je makkelijk loslaten. Hoppa, en door!

Maar verlies maakt ons nu eenmaal angstig en verdrietig. Het dringt door tot alle lagen van ons wezen en triggert vaak onze grootste pijnpunten. Dan is er dat instinct: je er van afkeren. We willen niets liever dan dit niet voelen, dus lijkt ‘loslaten’ een hemelse oplossing. Maar het is iets wat pas (op organische wijze) gebeurt als je je stopt met verzetten tegen de pijn en tegen hoe het nu eenmaal is. Het doet zoveel pijn, JUIST omdat dit een belangrijk deel van jou is, omdat je zo graag had gewild dat het anders was. Het heeft alle zorg, aandacht en liefde nodig. Anders is het als een overstuur kind wegduwen en roepen dat het geen zin heeft om te huilen, omdat het moet loslaten.

Loslaten betekent erkennen dat je het heel graag anders had gewild. Erkennen dat het pijn doet en dat je dit (ook fysiek) mag voelen. Dat je niet weet hoe lang het duurt. En het betekent níet dat je doorloopt en nooit meer omkijkt. Het gaat niet om ergens overheen stappen, je hart sluiten, en bijvoorbeeld allemaal slechte dingen over die andere persoon denken, zodat jij verder kunt. Iets belangrijks loslaten is verdrietig, kwetsbaar en ontzettend dapper (en het kan een leven lang duren).

Het betekent:

- ik had het ontzettend graag gewild, maar het is niet anders

- ik houd heel veel van je, maar ik moet je je eigen weg laten gaan

- ik vind het heel moeilijk om deze beslissing te nemen, maar de andere opties (zoals mezelf nog langer laten lijden) zijn nog slechter

- ik heb me nu aan alle kanten verzet, maar ik zie dat het niet wil, en dus staak ik mijn verzet.

En:

- ik zal de moed verzamelen om mijn gekwetste hart beetje bij beetje te helen en weer open te stellen

- ik zal er op vertrouwen dat ik dit verlies aan kan, en dat het universum nog allemaal dingen voor mij in petto heeft die ik nu nog niet kan zien

Bron Dwars door het donker