Je wordt aan de kant geschoven

Je wordt aan de kant geschoven, hoe jij je voelt, zal diegene die dit veroorzaakt heeft, een worst wezen.

Verpletterd ben je, radeloos, machteloos, wat nu? Hoe nu verder? Dagenlang weet je niet wat te doen, om van de nachten maar niet te spreken, een ware kwel worden die, en duren eindeloos lang.

Weken, maanden, jaren gaan voorbij, totdat je bij jezelf denkt, ik moet orde op zaken gaan stellen, want stel dat? Ook ik heb niet het eeuwige leven.

Je gaat je inlezen op internet over onterven, hoe erg is dat???

Maar je hebt geen keuze, je moet wel, keuzes maken, keuzes die je nooit voor mogelijk had kunnen houden, want eens was je kind toch je alles? Maar na wat er allemaal gebeurt is, en je kind je kind niet meer wilt zijn, wordt het tijd voor een andere aanpak.

En deze oma weet hoe ontzettend verdrietig deze laatste keuze is, want je ziet de naam van je kind bij de notaris op papier staan, zet er een handtekening onder en later thuis denk je, WAT HEB IK GEDAAN???

Maar in feite had ik geen keuze, en jij die dit leest, misschien ook wel niet. Wat overblijft zijn de fotoboeken en de herinneringen aan een tijd waarvan je dacht, dat die goed was en nooit over zou gaan. Voor mij is het nu 10 jaar geleden dat ik werd verstoten.....