Een storm van boosheid

 Een storm van boosheid, machteloosheid, angst en verdriet raast door je heen. Het zorgt voor behoorlijk wat onrust. Ook al probeer je van alles te doen om deze storm te bedwingen; hij blijft steeds weer opkomen.

Wat zou er gebeuren als je deze storm simpelweg eens helemaal de ruimte geeft? Wat kan er nu eigenlijk verkeerd kunnen gaan? Het is het hoofd wat je allerlei vreselijke scenario's influistert maar weet dat dit allemaal science fiction is. Het enige wat deze storm wil doen, is alles wat in jou leeft omwoelen, opschudden, uitkloppen en herstructureren. Jouw hoofd is de schuldige hierin; die heeft angst gezaaid en zodoende heb je allerlei gevoelens en emoties onderdrukt of geparkeerd. Dat terwijl deze gevoelens en emoties een krachtige boodschap bij zich dragen, waardoor je de tekens en signalen had kunnen ontvangen die ze uitzonden. Helaas heeft het hoofd je telkens weer afgeleid en meegenomen in zijn donkere kamers.

Probeer je bewust te worden van de innerlijke storm. Laat hem brullen en tieren, laat de krachtige wind huilen en gieren. Geef de regenbuien vrij baan zodat het water als een grote golf door je heen spoelt. Schuil niet langer in de bunker van het hoofd maar kies ervoor om middenin het open veld van het hart te gaan zitten. Vertrouw erop dat je ongedeerd zult blijven maar herboren uit de storm zal opstaan.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai