Een nadenkertje

 𝐃𝐄𝐍𝐊 𝐇𝐈𝐄𝐑 𝐌𝐀𝐀𝐑 𝐄𝐄𝐍𝐒 𝐎𝐕𝐄𝐑 𝐍𝐀!!

😂 🙈🙈😅😅
Bij de kassa van een supermarkt stelt de jonge caissière mij voor, dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas meebrengt, in plaats van een plastic tas te kopen.
"𝘞𝘢𝘯𝘵 𝘱𝘭𝘢𝘴𝘵𝘪𝘤 𝘵𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘦𝘵 𝘮𝘪𝘭𝘪𝘦𝘶", zo zegt ze.
Ik verontschuldig me en leg haar uit: "𝘞𝘪𝘫 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘵𝘰𝘦𝘯 𝘪𝘬 𝘫𝘰𝘯𝘨 𝘸𝘢𝘴!"
De caissière antwoordt:
"𝘑𝘢, 𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘯𝘰𝘶 𝘫𝘶𝘪𝘴𝘵 𝘖𝘕𝘚 𝘗𝘙𝘖𝘉𝘓𝘌𝘌𝘔 𝘷𝘢𝘯𝘥𝘢𝘢𝘨-𝘥𝘦-𝘥𝘢𝘨: 𝘑𝘜𝘓𝘓𝘐𝘌 𝘨𝘦𝘯𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘮𝘢𝘢𝘬𝘵𝘦 𝘻𝘪𝘤𝘩 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘥𝘳𝘶𝘬 𝘰𝘮 𝘩𝘦𝘵 𝘮𝘪𝘭𝘪𝘦𝘶 𝘵𝘦 𝘴𝘱𝘢𝘳𝘦𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘥𝘦 𝘵𝘰𝘦𝘬𝘰𝘮𝘴𝘵𝘪𝘨𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦𝘴!"
𝘡𝘦 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬, 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘨𝘦𝘯𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘩𝘢𝘥 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘪𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘥𝘢𝘨𝘦𝘯.
Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel.
De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden echt aan recycling.
𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘸𝘦 𝘥𝘦𝘥𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘢𝘢𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘪𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘵𝘪𝘫𝘥!
Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw.
Wij liepen naar de supermarkt en verplaatsten onszelf niet iedere keer in een 200 PK machine, als we 2 blokken verder moesten zijn.
𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘻𝘦 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬: 𝘸𝘪𝘫 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘪𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘵𝘪𝘫𝘥!
Baby luiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden.
We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die continu 220 volt verbruikt.
Wind- en zonnen energie droogden onze kleren echt - vroeger, in onze dagen.
Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen gloednieuwe kleren.
𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘫𝘰𝘯𝘨𝘦 𝘥𝘢𝘮𝘦 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬! 𝘞𝘪𝘫 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘪𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘵𝘪𝘫𝘥.
In die tijd hadden we - misschien - één tv of radio in huis en niet een op elke kamer.
De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van een kamer wand
In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden.
Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie.
In die tijd gebruikten we geen motor maai apparaat op benzine als we het gazon maaiden. We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht.
Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit.
𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘻𝘦 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬. 𝘞𝘪𝘫 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘵𝘰𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵.
Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid.
Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen.
Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is.
𝘔𝘢𝘢𝘳, 𝘸𝘪𝘫 𝘩𝘢𝘥𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘯𝘦 𝘨𝘦𝘥𝘰𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘪𝘯 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘵𝘪𝘫𝘥.
Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken.
Oók ging onze generatie gewoon in de buurt op vakantie (als we al überhaupt op vakantie gingen) en niet op verre vakanties met benzineslurpende auto's of kerosine slurpende vliegtuigen, omdat men zo hoognodig moet bijkomen van de korte werkweken van tegenwoordig.
Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien.
En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen om uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.
𝐌𝐚𝐚𝐫 𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐢𝐧-𝐞𝐧-𝐢𝐧 𝐭𝐫𝐢𝐞𝐬𝐭 𝐝𝐚𝐭 𝐝𝐞 𝐡𝐮𝐢𝐝𝐢𝐠𝐞 𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐭𝐢𝐞 𝐤𝐥𝐚𝐚𝐠𝐭 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐡𝐨𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐬𝐩𝐢𝐥𝐥𝐞𝐧𝐝 𝐰𝐢𝐣 '𝐨𝐮𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐦𝐞𝐧𝐬𝐞𝐧' 𝐰𝐚𝐫𝐞𝐧, 𝐠𝐞𝐰𝐨𝐨𝐧 𝐨𝐦𝐝𝐚𝐭 𝐰𝐢𝐣 '𝐝𝐚𝐭 𝐠𝐫𝐨𝐞𝐧𝐞 𝐠𝐞𝐝𝐨𝐞' 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐡𝐚𝐝𝐝𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐨𝐧𝐳𝐞 𝐭𝐢𝐣𝐝?
𝐎𝐨𝐤 𝐢𝐤 𝐛𝐞𝐧 𝐳𝐨'𝐧 "𝐞𝐠𝐨ï𝐬𝐭𝐢𝐬𝐜𝐡𝐞" 𝐨𝐮𝐝𝐞𝐫𝐞 𝐦𝐞𝐧𝐬, 𝐝𝐢𝐞 (𝐧𝐢𝐞𝐭) 𝐳𝐢𝐭 𝐭𝐞 𝐰𝐚𝐜𝐡𝐭𝐞𝐧 𝐨𝐩 𝐞𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐛𝐞𝐡𝐨𝐮𝐝 𝐯𝐚𝐧 𝐦𝐨𝐞𝐝𝐞𝐫 𝐚𝐚𝐫𝐝𝐞, 𝐠𝐞𝐠𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐝𝐨𝐨𝐫 "𝐢𝐧𝐭𝐞𝐥𝐥𝐢𝐠𝐞𝐧𝐭𝐞" 𝐣𝐨𝐧𝐠𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞𝐳𝐞 𝐭𝐢𝐣𝐝.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai