Doet me aan mezelf denken
Doet me aan mezelf denken
Wanneer je armen om een knuffel vragen
Wanneer je voeten geen stap zetten
Wanneer je geen woord uit je mond krijgt
Wanneer het hart stopt met kloppen
Je zult dan weten, voor wie je lichaam smeekt.
Doet me aan mezelf denken
Als er geen druppel verlangen meer in je zit
Wanneer het lijden in je begint
Wanneer je langzamer gaat lopen
Wanneer je je leeftijd niet meer herinnert
Als je lichaam koud aanvoelt
En heb niemand om het op te warmen
Dan zul je het weten ,
want er is geen water in die rivier.
Je deed me aan mij denken
Toen je me langzaam zag lijden
Toen ik je niet kon vergeten
Toen je beloofde voor altijd lief te hebben
Zelfs wetende dat dat niet zal gebeuren?
Dus herinner mij mij mij
Nu je de cirkel van tijd ziet sluiten
Nu heeft die glorie je verlaten
Nu weet je hoe een winnaar eindigt
Na alles te hebben, behalve wie van je hield.
Doet me aan mezelf denken
Alsof je degene bent die gek is geworden op liefde
Maar van wie je niet wist te houden
Onthoud het
pijn was niet wat me doodde
Maar ja, de liefde die mij niet kon helen
Doet je aan mij denken
Omdat ik op jou wacht bij de laatste hoek van het leven
Om je te laten zien
wat met jou nog steeds niet vergeten..
Nu je einde nabij is
En je vindt alle deuren dicht
Je probeert te praten,
maar wie zal er naar jou luisteren?
Alleen ik en mijn schatje
Al het andere,
zijn nu gewoon aan het water
Van wie van je hield, gewoon in het moment
waarin je brandwond heet was
voor vlees dat gewild was
@Angela Caboz
Alle rechten voorbehouden
Wet N. de 50/2004 van 24 augustus
Reacties
Een reactie posten