Hoe dan?

Hoe dan?

Leven, hoe moet dat dan?

Hoe moet ik daarnaar streven, als het voelt alsof ik dat niet meer kan?

Wat doe je als je geen vertrouwen meer hebt?

Je hart in duizend stukken ligt, je elke dag en nacht vecht.

Want als je ogen alleen maar ergens alleen op richt?.

Wat doe je als je het verleden niet meer kan of wilt zien?.

Eigenlijk niet meer wilt voelen, geen lichtpuntje meer ziet.

Wat als je eigenlijk op zoek bent naar wat er is geweest.

Maar dit nooit meer komt.

Dat je altijd naar die momenten meer verlangt?.

Want hoe gaat het dan, het leven?.

Is dat iets wat ik nog leren kan?.

Is dat iets wat je me kan geven?.

Ben alleen een beetje bang.

Maar daardoor, raak ik verder van mezelf vervreemd.

Dus kan ik het beste op mezelf vertrouwen.

Zit opgesloten in mezelf.

Durf er niet uit, uit angst voor wat gaat komen.

Maar ergens wil ik gewoon mezelf kunnen zijn.

Genieten van elk moment, en zelf de tegenslagen verwerken.

Nee faal niet. Leer van mijn fouten.

Zo kan ik van de schaduw afgeraken .

Het is als glas, wordt nooit meer zoals het was.

Hoe ga ik mijn eigen leven weer opbouwen.

Ben eigenlijk al aan het einde van de weg.

Snap je het is net als een gebroken glas...

Het lege gevoel,weet je wat ik bedoel...?

Dus als ik me verstop, kun je me een knuffel geven?

Heb het van me afgeschreven, sta weer op. Want moet zonder jullie verder met het leven...

@Angelina