Ludovica van Beieren

 Ludovica van Beieren, geboren Maria Ludovica Guillermina op 30 augustus 1808 in München, was de zesde dochter van koning Maximiliaan I van Beieren en zijn tweede echtgenote, koningin Consort Carolina van Baden. Als lid van het Huis Wittelsbach groeide Ludovica op in een hoge adelfamilie en bevond zich dicht bij verschillende van de belangrijkste Europese koninklijke bloedlijnen.

Ludovica stond al van jongs af bekend om haar sterke plichtsbesef en haar toewijding aan gezinsverantwoordelijkheden. Hij trouwde met hertog Maximiliaan José in Beieren, met wie hij verschillende kinderen had, waaronder de beroemde Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, beter bekend als Sissi.

Ludovica speelde een cruciale rol in het leven van haar kinderen, vooral bij het voorbereiden en opvoeden van hen op hun toekomstige rol binnen de Europese aristocratie. Haar invloed was vooral opvallend in het leven van Sissi, die ze bereidde om keizerin te worden.

Gedurende haar leven onderhield Ludovica actieve correspondentie met andere leden van het koninklijk land en was een gerespecteerd figuur binnen koninklijke kringen Zijn leven weerspiegelde de politieke veranderingen en uitdagingen waarmee de adel in de 19e eeuw geconfronteerd werd.

Ludovica overleed op 25 januari 1892 in München. Haar nalatenschap leeft voort door haar nakomelingen en haar impact op de Europese geschiedenis, vooral als moeder van een keizerin die een onuitwisbare stempel heeft achtergelaten op de Oostenrijkse en Hongaarse cultuur.