De Wil van het Licht en de Schaduw

 De Wil van het Licht en de Schaduw

Ik trek positiviteit aan zoals de magneet het ijzer, zoals de zon de aarde kust bij het ochtendgloren. Mijn geest is een baken, een kanaal voor krachten die verder reiken dan wat het oog kan zien. Wat mij niet meer dient, wat mij verzwakt, laat ik vallen als een oude huid—een slang die zich vernieuwt, een feniks die in vuur haar lot omarmt.

Want is dat niet de ware magie? Niet de formule, niet de kaars, niet de woorden in oude boeken, maar de macht van de wil. De onwrikbare keuze om het duister te herkennen en toch het licht te kiezen. Om niet te blijven hangen in de ketenen van gisteren, maar de dageraad van morgen te verwelkomen als een god in wording.

Ik laat los. Ik hef mij op. Ik kies mijn pad. En het universum, gehoorzaam als altijd aan de wetten van de wil, antwoordt: Zo zij het.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster