Anne Boleyn krijgt een miskraam van haar redder

Anne Boleyn krijgt een miskraam van haar redder

.

Op 29 januari 1536, de dag van de begrafenis van Katharine van Aragon, krijgt Anne Boleyn een miskraam van haar zoontje.

In fictie is ze juichend getoond bij de dood van haar voormalige minnares en voorganger, geel gekleed en vierend.

InVolgens de rekeningen van Chapuys is Henry echter de enige die geel droeg.

Geel was de kleur van vernieuwing.

Henry legde een verklaring af dat de dood van Katharine betekende dat hij een spirituele en fysieke wedergeboorte onderging.

Er wordt niet vermeld wat Anne voelde, sommige bronnen zeggen dat ze verdrietig en bang was na het horen van de dood van haar voorganger.

Er is goede reden om dit te geloven, aangezien de dood van Katharine betekende dat Anne meer dan ooit in gevaar was.

Het is onduidelijk wat de oorzaak van de miskraam was, het zou een natuurlijke abortus kunnen zijn die stress veroorzaakte, het nieuws dat haar man vijf dagen eerder van zijn paard was gevallen tijdens een steekspel, of zoals een ander verhaal gaat, dat ze hem en Jane Seymour verraste. in een compromitterende positie, en werd er boos en erg van streek door.

Henry had dringend een mannelijke erfgenaam nodig, hij had twee dochters en zijn enige zoon was Henry Fitzroy, maar hij was onwettig.

Als hij zou sterven, dacht hij, zou het land drie mogelijke troonopvolgers in het vizier krijgen en jaren van burgerlijke onrust kunnen veroorzaken.

Voor het grotere goed van Engeland woog zijn behoefte aan een zoon zwaarder dan al zijn andere behoeften, of mogelijke gevoelens.

Ondertussen was Anne ~ in tegenstelling tot het populaire beeld van de verleidster op dit moment ~ boos over waar het geld van de ontbinding van de kloosters naartoe moest.

Anne wilde dat het geld zou worden besteed aan educatieve programma's om de nieuwe religie te bevorderen.

Ze geloofde dat onderwijs de sleutel was, en ze was ook betrokken bij veel liefdadigheidsorganisaties.

Thomas Cromwell wilde dat het in de zakken van de koning bleef.

Dit meningsverschil tussen Anne en Cromwell zou hun rivaliteit nog meer aanwakkeren, en Cromwell zou een grote rol spelen in de ondergang van Anne.

Anne zou dit hebben geweten en dagelijks hebben gebeden dat haar niets zou overkomen, want haar val betekende dat haar dochter een klootzak zou worden.

Annes miskraam is sindsdien gehuld in mysterie en controverse, met een reeks mythen rond het tragische verlies van een mannelijke erfgenaam die, vrijwel zeker, Annes persoonlijke veiligheid als koningin zou hebben gegarandeerd.

Hoewel kort na de miskraam een ​​ongemakkelijke, zelfs tragische vervreemding tussen het paar lijkt te hebben plaatsgevonden, raakte Anne pas eind april 1536 in ernstige koninklijke ongenade, slechts indirect beïnvloed door het verlies van haar zoon eerder dat jaar.

Eustace Chapuys, de keizerlijke ambassadeur en een persoonlijke vijand van de koningin, schreef over Annes miskraam~

“op de dag van de internering (de begrafenis van Katharine van Aragon, 29 januari) had de concubine (Anne) een abortus (een miskraam) die een mannelijk kind leek te zijn dat ze 3 ½ maand niet had gebaard, waarop de koning grote nood heeft getoond.

De genoemde concubine wilde de schuld bij de hertog van Norfolk leggen, die ze haat, en zei dat hij haar bang had gemaakt door het nieuws te brengen van de val die de koning zes dagen eerder had.

Nicholas Sander, een katholieke reformatiehistoricus die een vernietigend beeld van Anne schreef, suggereerde dat ze in 1536 het leven had geschonken aan "een vormeloze massa vlees", met de connotatie van misvorming.

De opmerking van Sander, dat de koningin "een vormeloze massa vlees" afleverde - trouwens zo'n vijftig jaar na die tragische gebeurtenis geschreven door iemand die een peuter was ten tijde van Annes executie - weerspiegelde niet de waarheid over wat er met Annes zwangerschap was gebeurd .

Er is geen juridisch document om deze beschuldigingen te staven.

Retha M. Warnicke, een historicus, is de bekendste geleerde vanwege haar controversiële, zij het intrigerende, theorieën over Annes laatste zwangerschap.

Warnicke schrijft dat

"Anne beviel half januari 1536 van een misvormd kind, wat de 'enige reden' was waarom ze vier maanden later werd geëxecuteerd, omdat de geboorte van misvormde kinderen blijkbaar in verband werd gebracht met hekserij en seksueel wangedrag, waardoor Henry ervan werd overtuigd dat zijn vrouw was zowel een heks als een overspelige vrouw."

Toen Anne terechtstond en publiekelijk overspelige werd genoemd, werd er geen melding gemaakt van de misvormde foetus.

Als dit echt connotaties had van hekserij, omgang met de duivel en seksuele immoraliteit, waarom werd er dan niet over gesproken en, meer ter zake, waarom werd Annes dochter Elizabeth niet publiekelijk uitgesloten van de opvolging, omdat ze de dochter was van een heks?

Er werd geen melding gemaakt van hekserij in de aanklachten tegen Anne en haar minnaars, de misdaden waren overwegend seksueel, niet bovennatuurlijk van aard.

Anne kreeg hoogstwaarschijnlijk in januari 1536 een gewone, maar tragische miskraam.

Het was duidelijk een verwoestende klap voor zowel Anne als Henry, en kan een grote factor zijn geweest in haar ondergang, maar naar alle waarschijnlijkheid was er niets vreemds of sinisters aan deze miskraam.

Maar voor Anne begon de tijd te dringen......

.

[https://tudorsandotherhistories.wordpress.com/.../29.../

.

https://ko-fi.com/thetudorintruders

.

Natalie Dormer als Anne Boleyn in 'The Tudors'