Magnum, P.I. (TV Series 1980–1988)

 

(Magnum PI) is de beste in zijn soort. Gewoon de actie, de komedie en het drama. Het had alles wat het tot de standaard maakte om elk ander soortgelijk werk te meten: goede karakters, frisse sfeer, ontroerende momenten, grote productie, geweldig schrijven, gevoelige cinematografie, geniale muziek, eersteklas acteerwerk, filmische regie en gedenkwaardige 162 afleveringen die nooit zijn gemaakt. slecht, en gewoon helemaal perfect (misschien een over de tweelingbroer van Higgins, en nog een paar, maar HEY, het zijn tenslotte mensen).

(Magnum) betekent voor mij 2 tijdperken in mijn leven. De eerste toen ik een kind was in de jaren tachtig en (Magnum) was de verzekerde rit van plezier. De tweede was nadat ik film en scriptschrijven had gestudeerd, toen ik ontdekte hoe deze show alles had, dus elke aflevering van de herhalingen was zo'n les over hoe je een klassiek werk maakt en ook een grote hoeveelheid entertainment. Het punt is dat het op een slimme manier belichaamde waar ik in geloof als de ultieme formule: wat plezier + wat serieus. Het is niet helemaal een show over een aardige detective in Hawaï die de slechteriken slaat, rondhangt aan het strand en tussendoor slecht saxofoon speelt; eigenlijk is hij dat, maar met meer.

Het was een mooi boek met wijsheid met pakkende doordachte regels, instructie over vriendschap, manifest over misvormde generatie die toch haar beproeving zou kunnen overschrijden, een kans om een ​​nuchtere held te zijn, lerend dat het leven van onschatbare waarde is dat je het ondanks alles moet plechtig maken, en hoe zorgeloos en goed leven de beste wraak is van alles! Kijk, of het nu een regenachtige nacht of een stralende dag laat zien, het kan de schoonheid van beide vertegenwoordigen met ook contemplatie.

Ik hield van de hoofdformule van de personages: een brein (Higgins), wat spieren (TC), een hart (Rick) en iemand die dat allemaal matig kreeg (Magnum). Om nog maar te zwijgen van de duidelijke relatie tussen (Higgins) en (Magnum) die zich ontwikkelt van Engelse heer versus hetero-Amerikaan, tot strenge vader en rebelse zoon, tot vrienden, heel verschillende vrienden die toch op elkaar lijken en van elkaar leren, met behoud van alle de eerdere symptomen die op en onder de oppervlakte lopen. Dat was uniek en creatief als bijna alles.

(Tom Selleck) was als de show zelf: grappig maar kan meesterlijk serieus zijn. Ik zal bijvoorbeeld nooit zijn optreden vergeten in de 2 delen van (Memories Are Forever), waar hij verzekerde hoe sterk hij is als acteur en hoe diep (Magnum) kan zijn als personage en als show.

Ik haatte gewoon het (James Bond) effect op het titelpersonage. Afgezien van het dienen bij de marine, het spreken van vele talen, het genieten van bepaalde wijn, het leven - op de een of andere manier - in luxe, precies zoals 007, stoorde me het idee dat (Magnum) weduwnaar was, die zijn liefde vroeg verloor, en nu hij heeft veel meisjes in zijn leven, zonder enige nieuwe eeuwige liefde, wat volgens mij bij de show paste in termen van het leveren van tonnen oogsnoepjes! Bovendien was het ongemakkelijk, nogal onaanvaardbaar, om te zien hoe (Magnum) veranderde in een meedogenloze moordenaar in naam van de koude oorlog!

Hoe dan ook, bij de advertentie voor het als dvd hoor je een stem zeggen: "It's the 1980s". Ik denk dat het niet alleen het tijdperk kan definiëren, maar ook het beste ervan. Het geheim was dat het niet genoeg was om alleen maar een grappige, vermakelijke show te zijn, en met elke stap vooruit iets beters wilde presenteren. In een woord; Ik hou van (Magnum), als de herinnering van een kind en als de manie van een volwassene. Ik heb altijd geloofd dat geluk alles was om er voortdurend naar te kijken zonder reclame, en dat doe ik nog steeds. Omdat deze show nooit gedateerd is. Dus toen ik een lijst maakte van de 10 beste tv-programma's ooit, vond ik geen concurrent op de eerste rang behalve (Magnum, PI). Het is een onsterfelijk moment van extase dat een bepaalde modus krijgt om je in de stemming te brengen. Het staat gelijk aan een "Magnum opus" voor mij.