Elk kind

 Elk kind heeft een grote behoefte aan liefde, onvoorwaardelijke liefde.

Zeker aan het begin van ons leven spelen veiligheid, knuffels en warmte een heel belangrijke rol.

Zonder liefde zal ons ego zich nooit ontwikkelen en zal onze persoonlijkheid altijd rekening houden met het gedrag, de wensen of eisen van een ander.

Als we ons niet belangrijk voelen en er niet naar ons geluisterd wordt, betekent dit dat we in ons huidige leven veel negatieve eigenschappen aan onszelf toeschrijven.

Je hebt waarschijnlijk al vroeg geleerd dat je je emoties niet moet uiten.

Reageerde je boos of verdrietig, dan moest je je mond houden of werd je gestraft.

Maar het uiten van boosheid en verdriet is nodig om je eigen identiteit vast te stellen herwinnen.

Daarom is het belangrijk om te rouwen om de slechte ervaringen die je in je jeugd hebt gehad.

Het fixeren en verbergen van woede, verdriet en frustraties zal uiteindelijk uitgroeien tot afwijkend en gefrustreerd gedrag.

Je wordt een insider, kan plotseling erg heet worden, een meester in manipulatie worden of weglopen als je moet praten.

Je zult jouw eigen kinderen waarschijnlijk onredelijk straffen, of je zult uiteindelijk depressief worden.

Als kind geloof je onvoorwaardelijk wat je ouders je vertellen.

Je neemt gewoon wat ze je vertellen en beschouwt het het grootste deel van je leven als de absolute waarheid.

Je kunt hierdoor een totaal verkeerde manier van denken en handelen ontwikkelen.

Opmerkingen als: "Ik wou dat je nooit geboren was", "Je bent zo'n irritant kind" en "Wat doe je nou weer stom?", kunnen je innerlijke kind flink beschadigen.

Het non-verbale gedrag van je ouders bepaalt ook jouw denken en gedrag.

Als je bijvoorbeeld vol enthousiasme naar je moeder gaat met een tekening die je net hebt gemaakt en ze heeft op dat moment geen tijd voor je en ze zegt, terwijl ze niet eens naar je tekening kijkt: "mooie tekening weet je", het resultaat is bij jou het idee dat je tekening waarschijnlijk helemaal niet mooi is.

Je tekening is niet eens de moeite waard om naar te kijken.

Misschien teken je daarna steeds minder, of stop je zelfs helemaal met tekenen, omdat je denkt dat je het niet kunt.

Sommige kinderen voelen zich vroeg in hun leven afgewezen en besluiten daarom niet meer te knuffelen.

Ze zullen dan later in hun leven ook moeite hebben met intimiteit.

Dan zul je op zoek moeten gaan naar je oorspronkelijke zelf, om erachter te komen wie je werkelijk bent.

Je kunt tenslotte niet intiem met iemand zijn en echt van iemand houden als je nog niet weet wie je werkelijk bent.

Er zijn kinderen die zich isoleren en hun eigen (fantasie)wereld creëren.

Andere kinderen zullen zich zo eenzaam en angstig voelen dat ze niet alleen durven te blijven en ervoor zullen zorgen dat er altijd iemand in de buurt is om hen een veilig gevoel te geven.

Later in het leven klampen ze zich vast aan hun partner en ook al worden ze geestelijk of lichamelijk mishandeld, ze blijven bij hun partner, uit angst om alleen te zijn.

Door de tekortkomingen die een kind in zijn jeugd opdoet, raken we los van onze identiteit en moeten we altijd bewijzen dat we toch aardige mensen zijn.

Hierdoor verliezen we onze grenzen uit het oog.

Op veel gebieden van ons leven doen we ons best om aardig gevonden te worden.

Dit kan erg vermoeiend zijn en het tast onze gezondheid aan.