House of Saddam (TV Mini Series 2008) Review

 Een miniserie die de interne werking van Saddam Hoesseins familie en zijn relatie met zijn naaste adviseurs onderzoekt.

In tegenstelling tot wat in de serie wordt afgebeeld, steunde Saddam de vereniging van Irak en Syrië en gingen de onderhandelingen door nadat hij de macht had overgenomen. Ze werden voor onbepaalde tijd opgeschort na de vermeende ontdekking van een Syrisch complot om hem omver te werpen, dat hij gebruikte als voorwendsel om de regerende Arabische Socialistische Ba'ath-partij te zuiveren.

Stel je een miniserie voor waarvan je het einde kent. Zou dat niet betekenen dat er een gebrek aan spanning is? Je kent het einde, dus is er weinig reden om te kijken. We weten allemaal wat er met Saddam Hussein is gebeurd, dus het zegt veel dat ik binnen een paar minuten na het kijken van deze show helemaal geïntrigeerd en gegrepen was.

Het productieteam weet dat het publiek de uiteindelijke afloop van deze kroniek zal weten, dus concentreer je op de dramatische aspecten van Saddams tijd aan de macht. De eerste aflevering concentreert zich op zijn opkomst naar de macht door zijn rivalen te liquideren op basis van verzonnen beschuldigingen van "contrarevolutionaire activiteiten" en een oorlog te voeren tegen zijn Perzische buren. De tweede aflevering introduceert zijn twee zonen die net zo slecht waren als hij, zo niet erger, en toont de resultaten van zijn gedoemde escapade in Koeweit. De derde aflevering toont zijn genie van het op de rand van de afgrond opereren en politieke machinaties, terwijl de laatste aflevering de dictator laat zien als een voortvluchtige op de vlucht.

Sommige critici hebben hun teleurstelling uitgesproken omdat sommige aspecten te snel worden genegeerd, terwijl anderen zeggen dat het gewone lijden van het gewone Iraakse volk wordt genegeerd. Er zit een kern van waarheid in, maar nogmaals, de producenten hebben terecht de reikwijdte genegeerd en zich geconcentreerd op goed geschreven drama dat uitstekend wordt geacteerd door een onbekende cast. Ik heb nog nooit van Yigal Naor of Philip Arditti gehoord, maar ze leveren allebei geweldige prestaties.
Het was echt wel een hele goede mini serie.