Iedere ochtend
Iedere ochtend spreek ik mijn dankbaarheid uit dat er weer een nieuwe dag is te beleven en vraag ik het universum het volgende:
Universum, welke avonturen mag ik vandaag weer beleven?
Universum, laat mij iets magisch/moois zien vandaag.
Universum, welke bijdrage kan ik vandaag zijn voor mijzelf, de ander en deze wereld?
(Vanuit Access Consciousness leer je om steeds in de vraag te blijven en open te staan voor welk antwoord dan ook)
Het is zondagochtend. De lucht is dicht en grauw en de wind blaast een stevige bries.
Wanneer ik het pad in "mijn" bos inloop, fladeren er spontaan tientallen koolmeesjes -of zijn het toch pimpelmeesjes- voor mij uit.
Als blaadjes, die meegevoerd worden op de stevige wind, fladeren ze druk kwetterend van de grond naar de bomen. Duiken ze tussen struiken om vervolgens weer op te stijgen naar een tak.
Een enkeling is dapper genoeg om tot op een halve meter van mij te blijven zitten voordat hij/zij zich weer bij de andere vogelvriendjes voegt. Soms blijf ik even staan om dit magische spel te aanschouwen in enorme verwondering over zoveel moois. Het gekwetter wordt dan iets minder heftig evenals het gefladder van de zwart-gele met witte jasjes.
Het spelletje dat wij samen zo'n vijf/tien minuten spelen stopt wanneer ik mijn weg op een ander pad vervolg en onze wegen zich scheiden. Ik geniet nog na van hetgeen ik deze ochtend weer mocht beleven en loop in een langzaam tempo richting de weidse heidevlakte waar ik in de verte een tweetal reeƫn zie wegsprinten.
Leer (weer) te kijken met de ogen van een kind dat ALLES als een magische wereld beleeft. Neem het hem/haar nooit af, omdat jij het als volwassene hebt afgeleerd, maar sta open en omarm het kind in jou.
Dankbaarheid-Openstaan-Vertrouwen is alles wat een mens nodig heeft om in grote overvloed te leven. Via Karina Staal
Reacties
Een reactie posten