Iemand vertelt je

 Iemand vertelt je dat hij katholiek is, of protestant, of orthodox, of jood, of moslim, enz.

En wanneer je ziet hoe hij zich gedraagt, besef je dat de godsdienst waartoe hij zegt te behoren, geen werkelijke invloed op zijn leven heeft; het is niet meer dan een verzameling vage begrippen en inhoudsloze vormen.
Hij herhaalt wat hem in zijn kindertijd geleerd werd zoals je een les opzegt, maar in feite hebben die geloofsovertuigingen voor hem geen enkele overeenkomst met iets diepers, iets levends.
Daar kan je dus alleen uit besluiten dat hij een godsdienst heeft, maar niet werkelijk het geloof bezit.

Iemand anders zegt dat hij tot geen enkele godsdienst behoort: zijn ouders waren... laten we zeggen christelijk maar niet praktiserend, ze hebben hem niet laten dopen en hem geen enkele godsdienstige opvoeding gegeven.
Maar wanneer je langer met hem spreekt en hem beter leert kennen, stel je vast dat hij een gevoel voor het heilige heeft en bezield is met een hoog ideaal, met de meest nobele aspiraties.
Hij spreekt niet over God, maar hij voelt in het diepste van zichzelf en in het universum een onbestemde aanwezigheid.
Deze persoon heeft misschien geen godsdienst, maar hij heeft wel het geloof.

☼

Omraam Mikhaël Aïvanhov