Genesis

 In Genesis wordt gezegd ‘God blies in de neusgaten van Adam een levensadem’ en ‘de mens werd een levend wezen’.

Het leven van de mens begon dus met een adem die God hem gaf.
En het is waar dat voor ieder menselijk wezen het leven begint met een inademing.

Zodra het kind de schoot van zijn moeder heeft verlaten, is het eerste wat hij doet om een echte bewoner van de aarde te worden, inademen: de baby opent zijn kleine mondje, begint te wenen, tot grote blijdschap van allen die het horen en zich verheugen bij de gedachte dat het zover is: het kind leeft!
Want dankzij die inademing vullen de longetjes zich met lucht en komen zij in beweging.
En omgekeerd, wanneer men zegt dat een mens zijn laatste adem heeft uitgeblazen, begrijpt iedereen dat hij overleden is.
De adem is het begin en het einde: het leven begint met een inademing en eindigt met een uitademing.



Omraam Mikhaël Aïvanhov

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final